Waiting Tables - Don Henley

She grew up tall in a timber town

But trees were not the only things that was falling down

Breezes thru the pines was blowing bittersweet

They blew the papers down the dead end street

She married a boy, soon as she got out of school

But he turned out to be a reckless fool

And gone are the days, when she was worry free

Now she’s a single mom, she’s only twenty-three

And she’s waiting tables, she’s just waiting tables

She’s learned a lot about people

More than she ever wanted to know

She’s just waiting tables, waiting tables

Biding her time until there’s somewhere else to go

Well her working day is done, she tallies up her tips

She sighs, dear Lord above there must be more than this

Some-day she’ll see this misery in her rear view mirror

But for today she’ll find a way to get along right here

And she’s waiting tables, she’s just waiting tables

She’s learned a lot about people

More than she ever wanted to know

She’s just waiting tables, waiting tables

Biding her time until there’s somewhere else to go

One rainy night a handsome man came in

Said he was bound for parts unknown

They talked and talked, until the moon went down

But in the morning he was gone

Waiting tables, she’s just waiting tables

Another year or two, she’ll be moving on

She’s just waiting tables, waiting tables

Holding her own until something better comes along

Waiting tables, she’s just waiting tables

Biding her time until something better comes along

Ze groeide op in een houtstadje

Maar bomen waren niet de enige dingen die naar beneden vielen

De wind door de dennen waaide bitterzoet

Ze bliezen de papieren door de doodlopende straat

Ze trouwde met een jongen, zodra ze van school kwam

Maar hij bleek een roekeloze dwaas te zijn

En voorbij zijn de dagen, toen ze zorgeloos was

Nu is ze een alleenstaande moeder, ze is pas drieëntwintig

En ze is aan de wachttafels, ze is gewoon aan de wachttafels

Ze heeft veel geleerd over mensen

Meer dan ze ooit wilde weten

Ze is gewoon wachttafels, wachttafels

Haar tijd afwachten tot ze ergens anders heen kan

Nou, haar werkdag zit erop, ze telt haar fooien op

Ze zucht, lieve Heer daarboven, er moet meer zijn dan dit

Op een dag zal ze deze ellende in haar achteruitkijkspiegel zien

Maar voor vandaag vindt ze hier een manier om met elkaar om te gaan

En ze is aan de wachttafels, ze is gewoon aan de wachttafels

Ze heeft veel geleerd over mensen

Meer dan ze ooit wilde weten

Ze is gewoon wachttafels, wachttafels

Haar tijd afwachten tot ze ergens anders heen kan

Op een regenachtige nacht kwam er een knappe man binnen

Zei dat hij op weg was naar onbekende delen?

Ze praatten en praatten, totdat de maan onderging

Maar 's ochtends was hij weg

Wachttafels, zij is gewoon wachttafels

Nog een jaar of twee, ze gaat verder

Ze is gewoon wachttafels, wachttafels

Haar staande houden totdat er iets beters langskomt

Wachttafels, zij is gewoon wachttafels

Haar tijd afwachten tot er iets beters langskomt