Midnight of the Stormy Deep - Doc Watson

T’was midnight on the stormy deep

My solitary watch I’d keep

And think of her I’d left behind

And ask if she’d be true and kind

I never shall forget the day

That I was forced to go away

In silence there my head she’d rest

And held me to her loving breast

Oh Willy don’t go back to sea

There’s other girls as good as me

But none can love you true as I

Pray don’t go where the bullets fly

The deep deep sea may us divide

And I may be some other’s bride

But still my thoughts will oft times stray

To be with thou so far away

I never have proved false to thee

The love I gave was true and kind

But you have proved untrue to me

I can no longer call thee mine

So fare-thee-well I’d rather make

My home upon some icy lake

Where the southern sun refused to shine

Then to trust a love so false as thine

Het was middernacht op de stormachtige diepte

Mijn eenzame horloge dat ik zou houden

En denk aan haar die ik had achtergelaten

En vraag of ze eerlijk en aardig zou zijn

Ik zal de dag nooit vergeten

Dat ik gedwongen werd om weg te gaan

In stilte daar zou mijn hoofd rusten

En hield me vast aan haar liefdevolle borst

Oh Willy ga niet terug naar zee

Er zijn andere meisjes zo goed als ik

Maar niemand kan zo van je houden als ik

Bid dat je niet gaat waar de kogels vliegen

De diepe diepe zee kan ons verdelen

En ik kan de bruid van iemand anders zijn

Maar toch zullen mijn gedachten vaak afdwalen

Om zo ver bij je te zijn

Ik heb je nooit vals bevonden

De liefde die ik gaf was oprecht en vriendelijk

Maar je bent ontrouw aan me gebleken

Ik kan je niet langer de mijne noemen

Dus vaarwel, ik zou liever maken

Mijn huis op een ijskoud meer

Waar de zuidelijke zon weigerde te schijnen

Om vervolgens een liefde te vertrouwen die zo vals is als de jouwe