Женщина моя - Дмитрий Прянов

Я помню эту встречу

И звездопад ночной,

И предсказать не мог, какая будет боль.

В ее зовущем взгляде любви не распознал

И лишь ее я чувствами играл.

Припев:

Женщина моя, женщина моя,

Прости, что чувство было не взаимно.

Ты мой талисман, ты мой талисман.

В душе храню, как память твое имя.

Зачем я так жестоко прогнал судьбу свою,

Но почему не понял сразу, что люблю.

А в памяти остался ее зовущий взгляд,

Как жаль, что не вернуть его назад.

Ik herinner me deze ontmoeting

En sterrenval 's nachts,

En ik kon niet voorspellen wat de pijn zou zijn.

Ik herkende geen liefde in haar roepende blik

En alleen ik speelde het met mijn gevoel.

Refrein:

Mijn vrouw, mijn vrouw

Het spijt me dat het gevoel niet wederzijds was.

Jij bent mijn talisman, jij bent mijn talisman.

Ik bewaar je naam in mijn ziel als herinnering.

Waarom heb ik zo wreed mijn lot verdreven,

Maar waarom begreep ik niet meteen dat ik liefheb.

En haar uitnodigende blik bleef in mijn geheugen,

Wat jammer om het niet terug te sturen.