Bridges - Dispatch

The furrowed bed of sand worries again

As it had before, waves left the land

For the falling leaves the child weeping alone,

He’s letting go of the anchor and all the lines…

waiting for the fingers of the grey wave

or his mother’s hand to roll over him

with endless water…10,000 bridges

Show me father.

Now I’m older, now much older

And this wake can take me out to sea

I feel the pull beneath my feet

I can see her, she is calling

I can feel her there… I can feel her there

waiting for the fingers of the grey wave

or his mother’s hand to roll over him

with endless water…10,000 bridges

Show me father.

Het gegroefde bed van zand maakt zich weer zorgen

Zoals het eerder was, verlieten golven het land

Want de vallende laat het kind alleen huilend achter,

Hij laat het anker los en alle lijnen...

wachtend op de vingers van de grijze golf

of de hand van zijn moeder om over hem heen te rollen

met eindeloos water... 10.000 bruggen

Laat me vader zien.

Nu ben ik ouder, nu veel ouder

En deze wake kan me naar zee brengen

Ik voel de trek onder mijn voeten

Ik zie haar, ze belt

Ik kan haar daar voelen... ik kan haar daar voelen

wachtend op de vingers van de grijze golf

of de hand van zijn moeder om over hem heen te rollen

met eindeloos water... 10.000 bruggen

Laat me vader zien.