Cure - Discourse

I walk the narrow path,

scorned by some but it’s not for them.

The scale was tipped against me,

set up for failure I defied the disease.

One less rope around my neck

Pre-disposed, I chose my fate.

I’m lucky to have had the chance.

Two ways out, both absolutes:

complete dependence or complete rejection.

I’ll take the grief as it comes,

I’ll feel it for you since you’d rather be numb.

I understand the need to escape,

even I find ways to forget the pain

Like you, don’t wanna face the world.

Like you, don’t wanna face myself.

Like you, I’m afraid.

Afraid of what I might find.

I’m sickened by life and the tireless routine,

but you won’t see me down begging for release.

I reject their cure,

It’s temporary and empty.

Dull the pain, dull my hatred.

I’ll keep them both to spite the world.

Outnumbered forever.

Ik bewandel het smalle pad,

geminacht door sommigen, maar het is niet voor hen.

De weegschaal werd tegen mij getikt,

opgezet voor mislukking Ik trotseerde de ziekte.

Een touw minder om mijn nek

Voorbestemd, koos ik mijn lot.

Ik heb het geluk dat ik de kans heb gehad.

Twee uitwegen, beide absoluut:

volledige afhankelijkheid of volledige afwijzing.

Ik neem het verdriet zoals het komt,

Ik zal het voor je voelen, omdat je liever verdoofd bent.

Ik begrijp de noodzaak om te ontsnappen,

zelfs ik vind manieren om de pijn te vergeten

Net als jij, wil je de wereld niet onder ogen zien.

Net als jij wil ik mezelf niet onder ogen zien.

Net als jij, ben ik bang.

Bang voor wat ik zou kunnen vinden.

Ik ben misselijk van het leven en de onvermoeibare routine,

maar je zult me ​​niet zien smeken om vrijlating.

Ik verwerp hun genezing,

Het is tijdelijk en leeg.

Doof de pijn, dof mijn haat.

Ik zal ze allebei houden ondanks de wereld.

Voor altijd in de minderheid.