Wings Of Lead Over Dormant Seas - Dirge

Marble clouds stretch, over there

As I try to follow

This hazy shade

This icy shade

Twisting and blurring in the distance

Footsteps, elusive, disappearing

Far away in a million directions

Anywhere, elsewhere, nowhere

But I would murder a thousand deaths

I could stop the clocks and hold my breath

To grasp you for real

To grab anything

Melting wax, cracking glass

Multiply your face in many forms

Fragments and fragments and fragments

In a tunnel of mirrors

In a corridor of sand

There’s a snowblinding glare

The horizons of maud land

And I roam and I crawl

Like drifting through aeon

Through iron walls abandon

I roam and I call for you

For I linger still

In this world of emptiness

I picture your fragrance

Through the afterflesh

Wings of lead over dormant seas

Burden of feathers

You, blue seraph, vanishing

Trying to flicker as you burn

In the hands of mighty sun

Incandescent solar flares

Consuming rainbows in your hair

Until you fall, hereafter

Far, far away

Dim lily-white light

Out of sight

And within smoke, within mist

Among dead and lying trees

I lose your track

I lose my way

And now this home is a maze

With children-headed walls

Spitting cries

Spitting wails

At my face

As I howl

And I die killing time

Counting hours, watching days fall

One by one

And I die spending my nights

On the paths of grief, serpentine

Waiting for glows to heal

Waiting for whispers to speak

Wishing for sleep to come

And restart everything

There is a silence where hath been no sound

There is a silence where no sound may be

There is this silence

Drumming, beating, bursting my ears

She rises, rises, higher and higher

Scratches the roof of universe

Then dives, alas, sinks in my veins

Drumming beating, breathing in my brain

This is the morphic waving endless void

A ghostly orchestra for swarms of insects

Scarabs and locusts and furies play in my chest

Drumming, beating, without rest

Can you see those devouring fires

Spreading infinity and silence, this silence

Don’t you hear the immaculate wings of absence

Drumming, beating in a deafening cadence

Humming blows, fractured ground, starlight in pieces

Dying haloes all around, melting seas and shrinking spaces

And where you as the world falls apart

Drumming beating, drowning in my heart

Drumming beating, drowning in my heart

There is a silence where no sound may be

There is a silence drumming beating, drowning in my heart

Silence will have taken your place

When I rise towards the surface

Six walls wide and blank

When I reach the riverbank

And now everything is nothingness

And nothingness is where I stand

Just a small twinkling star

Pulsing, carved in my hand

A green iris

Staring

Gazing

An eye wide open, a tiny fire

Tears and embers

Rolling along my fingers

And in every searing moonbeam

Through aching mercury dreams

In every scary night blow

I can guess your faith through the floe

Silence will have taken your place

When I rise towards the surface

Six walls wide and blank

When I reach the riverbank

And now everything is nothingness

And nothingness is where I stand

Just a small twinkling star

Pulsing, carved in my hand

A green iris

Staring

Gazing

An eye wide open, a tiny fire

Tears and embers

Rolling along my fingers

And in every searing moonbeam

Through aching mercury dreams

In every scary nightblow

I can guess your faith through the floe

But anyway…

The claws of gravity can crush me

And nail me deeply

Down to the earth

I will stay at the gate

Waiting and waiting

To slaughter and trample on

Those unlighted saints

Lying on the floor

Those beasts of prey

Those stealing whores

Those starving supernovas

Those infrablack omegas

Eating love, spitting grief

From above, from beneath

Changing children into silence

This silence

This drilling, pounding presence

Endless

Soundless

Terrifying sentence

Whirling louder and louder

This silence

As a drummer

Marmeren wolken strekken zich uit, daarginds

Zoals ik probeer te volgen

Deze wazige schaduw

Deze ijzige schaduw

Draaien en vervagen in de verte

Voetstappen, ongrijpbaar, verdwijnen

Ver weg in een miljoen richtingen

Overal, elders, nergens

Maar ik zou duizend doden vermoorden

Ik zou de klokken kunnen stoppen en mijn adem kunnen inhouden

Om je echt te begrijpen

Om iets te grijpen

Smeltende was, krakend glas

Vermenigvuldig je gezicht in vele vormen

Fragmenten en fragmenten en fragmenten

In een tunnel van spiegels

In een gang van zand

Er is een sneeuwverblindende schittering

De horizonten van Maud land

En ik zwerf en ik kruip

Alsof je door een eeuwigheid drijft

Door ijzeren muren verlaten

Ik zwerf en ik bel voor jou

Want ik blijf nog steeds hangen

In deze wereld van leegte

Ik stel me je geur voor

Door het hiernamaals

Vleugels van lood over slapende zeeën

Last van veren

Jij, blauwe serafijn, verdwijnt

Proberen te flikkeren terwijl je brandt

In de handen van de machtige zon

Gloeiende zonnevlammen

Regenbogen in je haar consumeren

Tot je valt, hierna

Ver, ver weg

Gedimd leliewit licht

Uit het zicht

En in rook, in mist

Tussen dode en liggende bomen

Ik raak je spoor kwijt

Ik ben de weg kwijt

En nu is dit huis een doolhof

Met kinderhoofden muren

Spugen kreten

Spugen jammer

Op mijn gezicht

Terwijl ik huil

En ik sterf de tijd dodend

Uren tellen, dagen zien vallen

Een voor een

En ik sterf terwijl ik mijn nachten doorbreng

Op de paden van verdriet, serpentijn

Wachten op gloed om te genezen

Wachten op gefluister om te spreken

Ik wens dat de slaap komt 

En herstart alles

Er is een stilte waar geen geluid is geweest

Er is een stilte waar geen geluid mag zijn

Er is deze stilte

Drummen, kloppen, barsten in mijn oren

Ze stijgt, stijgt, hoger en hoger

Krassen op het dak van het universum

Dan duikt, helaas, zinkt in mijn aderen

Drummen, kloppen, ademen in mijn hersenen

Dit is de morfische golvende eindeloze leegte

Een spookachtig orkest voor zwermen insecten

Scarabs en sprinkhanen en furies spelen in mijn borst

Drummen, kloppen, zonder rust

Zie je die verslindende vuren?

Het verspreiden van oneindigheid en stilte, deze stilte

Hoor je niet de smetteloze vleugels van afwezigheid?

Drummen, kloppen in een oorverdovende cadans

Zoemende slagen, gebroken grond, sterrenlicht in stukken

Overal stervende halo's, smeltende zeeën en krimpende ruimtes

En waar jij als de wereld uit elkaar valt

Kloppend trommelend, verdrinkend in mijn hart

Kloppend trommelend, verdrinkend in mijn hart

Er is een stilte waar geen geluid mag zijn

Er is een stilte drummend kloppend, verdrinkend in mijn hart

Stilte zal jouw plaats hebben ingenomen

Wanneer ik naar de oppervlakte stijg

Zes muren breed en leeg

Wanneer ik de rivieroever bereik

En nu is alles niets meer

En het niets is waar ik sta

Gewoon een kleine fonkelende ster

Pulserend, gesneden in mijn hand

Een groene iris

Staren

Staren

Een oog wijd open, een klein vuurtje

Tranen en sintels

Met mijn vingers rollen

En in elke verschroeiende manestraal

Door pijnlijke kwikdromen

In elke enge nachtelijke klap

Ik kan je geloof door de ijsschots raden

Stilte zal jouw plaats hebben ingenomen

Wanneer ik naar de oppervlakte stijg

Zes muren breed en leeg

Wanneer ik de rivieroever bereik

En nu is alles niets meer

En het niets is waar ik sta

Gewoon een kleine fonkelende ster

Pulserend, gesneden in mijn hand

Een groene iris

Staren

Staren

Een oog wijd open, een klein vuurtje

Tranen en sintels

Met mijn vingers rollen

En in elke verschroeiende manestraal

Door pijnlijke kwikdromen

In elke enge nachtelijke klap

Ik kan je geloof door de ijsschots raden

Maar in ieder geval…

De klauwen van de zwaartekracht kunnen me verpletteren

En nagel me diep

Down to the earth

Ik blijf bij de poort

Wachten en wachten

Om te slachten en te vertrappen

Die onverlichte heiligen

Op de vloer liggen

Die roofdieren

Die stelen hoeren

Die uitgehongerde supernova's

Die infrazwarte omega's

Liefde eten, verdriet spugen

Van boven, van onder

Kinderen in stilte veranderen

deze stilte

Deze borende, beukende aanwezigheid

Eindeloos

Geluidloos

Angstaanjagende zin

Luider en luider wervelen

deze stilte

Als drummer