Elysian Magnetic Fields - Dirge

The lighthouse shrinks like lace

Twisting shades in velvet breath

Evening wound, sundown grin

Silken sobs, satin screams

Night embrace

As wax and clay paint your face

I behold starving quicksands

As you slip through my hands

Magnetic fields call through

This growing sleep

Where I can’t trail you

Where I can’t beseech

Would I wait until

The bells of morning

Which reveal

The angels of spring

Slumbering birds

Passing over

Cracking domes

And abandoned homes

But do sleepwalkers know

Where they flow

Is there a smile, somehow

But do we know

De vuurtoren krimpt als kant

Draaiende tinten in fluwelen adem

Avondwond, zonsondergang grijns

Zijden snikken, satijnen geschreeuw

nacht omhelzing

Als was- en kleiverf je gezicht

Ik zie uitgehongerd drijfzand

Terwijl je door mijn handen glipt

Magnetische velden bellen door

Deze groeiende slaap

Waar ik je niet kan volgen

Waar ik niet om kan smeken

Zou ik wachten tot?

De klokken van de ochtend

Welke onthullen?

De engelen van de lente

Sluimerende vogels

Voorbijgaan

krakende koepels

En verlaten huizen

Maar weten slaapwandelaars dat?

waar ze stromen

Is er op de een of andere manier een glimlach?

Maar weten we dat?