Hosea 8: 7 - Dirge

He who eats the world

Shall swallow the void

He who breaks the mountains

Shall choke on dust

Sleeping swans on a satin rippling lake

Whispering seeds of storm

Fading light devouring grace and silhouettes

Is the wind I’ve sown

Pillars cracked, fractured doors

Hounds uncaged, endless roars

Soar from deep open sores

Wind has blown on the wheel

Spun it round, split the shield

Awakened beasts of prey, les chiens de tempêtes

The multi-face plague, the mirror threat

Now that all the devils are here

Who shall hear, who shall come

Who shall scatter razor tears

Spears and daggers, sharpened thorns

As the whirlwind blows my breath away

Who shall bow, who shall pray

Who shall sow these silver drops

So I may reap this cleansing flood

Hij die de wereld eet

Zal de leegte slikken

Hij die de bergen breekt

Zal stikken in stof

Slapende zwanen op een satijnen kabbelend meer

Fluisterende zaden van storm

Verdwijnend licht verslindt gratie en silhouetten

Is de wind die ik heb gezaaid?

Pijlers gebarsten, gebroken deuren

Honden zonder kooi, eindeloos gebrul

Opstijgen van diepe open zweren

Er is wind op het wiel geblazen

Draai het rond, splits het schild

Ontwaakte roofdieren, les chiens de tempêtes

De meervoudige plaag, de spiegelbedreiging

Nu alle duivels hier zijn

Wie zal horen, wie zal komen?

Wie zal scheermestranen strooien?

Speren en dolken, geslepen doornen

Terwijl de wervelwind mijn adem wegblaast

Wie zal buigen, wie zal bidden?

Wie zal deze zilveren druppels zaaien?

Dus ik kan deze reinigende vloed oogsten