Floe - Dirge

I, the ice

Clutching the tree

I, the devourer

Of time and beauty

I bleed your ears

With sirens' and seers'

Deafening cries

Green fairy trapped in the glass

Struggles, tries to catch the rim

Slips down then drowns

As i flee ether moons

I spit on opiate fumes

And dreams

Lurking in shadow of a doubt

I feel the gnawing plague

That stands slowly

In backwash waves

I wait for a crack in the floe

Across dusty fields

Under stones and ruins

Crushed by fear

And cascading bodies

I will try to wake

Lest i forget

Remind me one day

The beauty in me

Along arcades of ice

And statues gleaming

Behind granite mask

And alabaster skin

I’ll lose myself again

Among hundreds of trees

But forgive someday

The steely floe within

ik, het ijs

De boom vastgrijpen

ik, de verslinder

Van tijd en schoonheid

Ik bloed je oren

Met sirenes en zieners

Oorverdovende kreten

Groene fee gevangen in het glas

Worstelt, probeert de rand te vangen

Glijdt naar beneden en verdrinkt dan

Terwijl ik de ethermanen ontvlucht

Ik spuug op opiaatdampen

en dromen

Op de loer in de schaduw van een twijfel

Ik voel de knagende plaag

Dat staat langzaam

In backwash-golven

Ik wacht op een barst in de ijsschots

Over stoffige velden

Onder stenen en ruïnes

Verpletterd door angst

En trapsgewijze lichamen

Ik zal proberen wakker te worden

Opdat ik het niet vergeet

Herinner me op een dag

De schoonheid in mij

Langs arcades van ijs

En glimmende standbeelden

Achter granieten masker

En albasten huid

Ik zal mezelf weer verliezen

Tussen honderden bomen

Maar op een dag vergeven

De stalen ijsschots binnen