Love Me or Leave - Dinah Shore

When Spring unfolds the beechen leaf, and sap is in the bough;

When light is on the wild-wood stream, and wind is on the brow;

When stride is long, and breath is deep, and keen the mountain-air,

Come back to me!

Come back to me, and say my land is fair!

When Spring is come to garth and field, and corn is in the blade;

When blossom like a shining snow is on the orchard laid;

When shower and Sun upon the Earth with fragrance fill the air,

I’ll linger here, and will not come, because my land is fair.

When Summer lies upon the world, and in a noon of gold

Beneath the roof of sleeping leaves the dreams of trees unfold;

When woodland halls are green and cool, and wind is in the West,

Come back to me!

Come back to me, and say my land is best!

When Summer warms the hanging fruit and burns the berry brown;

When straw is gold, and ear is white, and harvest comes to town;

When honey spills, and apple swells, though wind be in the West,

I’ll linger here beneath the Sun, because my land is best!

When Winter comes, the winter wild that hill and wood shall slay;

When trees shall fall and starless night devour the sunless day;

When wind is in the deadly East, then in the bitter rain

I’ll look for thee, and call to thee;

I’ll come to thee again!

When Winter comes, and singing ends;

when darkness falls at last;

When broken is the barren bough, and light and labour past;

I’ll look for thee, and wait for thee, until we meet again:

Together we will tkae the road beneath the bitter rain!

Together we will take the road that leads into the West,

And far away will find a land where both our hearts may rest.

Wanneer de lente het beukenblad ontvouwt en het sap in de tak zit;

Wanneer het licht op de wilde bosstroom is, en de wind op het voorhoofd;

Als de pas lang is en de adem diep is en de berglucht scherp is,

Kom bij me terug!

Kom bij me terug en zeg dat mijn land eerlijk is!

Wanneer de lente is gekomen om tuin en veld, en maïs in het blad is;

Wanneer bloesem als een glanzende sneeuw op de boomgaard wordt gelegd;

Wanneer douche en zon op de aarde met geur de lucht vullen,

Ik blijf hier en zal niet komen, want mijn land is eerlijk.

Wanneer de zomer op de wereld ligt, en in een gouden middag

Onder het dak van slapende bladeren ontvouwen zich de dromen van bomen;

Wanneer boshallen groen en koel zijn en de wind in het westen staat,

Kom bij me terug!

Kom bij me terug en zeg dat mijn land het beste is!

Wanneer de zomer het hangende fruit verwarmt en de bes bruin verbrandt;

Wanneer stro van goud is en het oor wit is en de oogst in de stad komt;

Wanneer honing vloeit en appel opzwelt, hoewel de wind in het westen is,

Ik blijf hier onder de zon, want mijn land is het beste!

Als de winter komt, zal de wilde winter die heuvel en het bos verslaan;

Wanneer bomen zullen vallen en een sterrenloze nacht de zonloze dag zal verslinden;

Als de wind in het dodelijke Oosten staat, dan in de bittere regen

Ik zal u zoeken en tot u roepen;

Ik kom weer naar je toe!

Als de winter komt en het zingen eindigt;

wanneer de duisternis eindelijk valt;

Wanneer gebroken is de onvruchtbare tak, en licht en arbeid voorbij;

Ik zal u zoeken en op u wachten tot we elkaar weer ontmoeten:

Samen zullen we de weg bewandelen onder de bittere regen!

Samen nemen we de weg die naar het Westen leidt,

En ver weg zal een land vinden waar onze beide harten kunnen rusten.