Roses and Wine - Diego Garcia

Ever since it started, girl, I always knew

From that moment, that I would love you

It was Sunday morning, the bells in the air

As I caught the shadow of your long red hair

Roses and wine

Crimson and thyme

Roses and wine

You talk so slowly in the morning rain

I remember forever our fates the same

I knew from that moment all things must end

There is no reason for us to pretend

Roses and wine

Crimson and thyme

Roses and wine

Tell me you love me, that’s all I need to hear

Then I’ll have no need to stay and I can disappear

Tell me you love me, you’ve never said before

Even when we were together I was never sure

I’m waiting, I’m waiting

Roses and wine

Crimson and thyme

Roses and wine

Give me fifty reasons, I’ll give you fifty more

But you never listen as you shut the door

Should I wait forever for your return?

Should I wait forever?

Will I ever learn?

Will I ever learn?

Roses and wine

Crimson and thyme

Roses and wine

Sinds het begon, meid, heb ik het altijd geweten

Vanaf dat moment dat ik van je zou houden

Het was zondagochtend, de klokken in de lucht

Toen ik de schaduw van je lange rode haar opving

Rozen en wijn

Karmozijn en tijm

Rozen en wijn

Je praat zo langzaam in de ochtendregen

Ik herinner me voor altijd ons lot hetzelfde

Ik wist vanaf dat moment dat alle dingen moesten eindigen

Er is geen reden voor ons om te doen alsof

Rozen en wijn

Karmozijn en tijm

Rozen en wijn

Zeg me dat je van me houdt, meer hoef ik niet te horen

Dan hoef ik niet te blijven en kan ik verdwijnen

Zeg me dat je van me houdt, dat heb je nog nooit eerder gezegd

Zelfs toen we samen waren, wist ik het nooit zeker

Ik wacht, ik wacht

Rozen en wijn

Karmozijn en tijm

Rozen en wijn

Geef me vijftig redenen, ik geef je er nog vijftig

Maar je luistert nooit als je de deur dichtdoet

Moet ik voor altijd op je terugkeer wachten?

Moet ik voor altijd wachten?

Zal ik het ooit leren?

Zal ik het ooit leren?

Rozen en wijn

Karmozijn en tijm

Rozen en wijn