Tristesse - Die Form

Ni rouge, ni noir

Ni sang, ni larme

Ni patience, ni péché

D’un empire de volupté

Ne reste dans le souffle du brasier

Que des corps divisés

Ni orgueil, ni vanité

Ni soupir, ni pire

Ni flèche, ni coeur

Tristesse de l'étoile, du vent

De la pluie, du sang

Corps sans visage

Pierre sans âme

Lettres sans nombres

Fractions d'éclipses

Soleils sans ombre

Même des anges

Il ne reste que poussière d’os et cendre

Ni rose, ni rire

Ni chair, ni pierre

Ni pitié, ni beauté…

D’un empire de volupté

Ne reste dans le souffle du brasier

Que des corps divisés

Tristesse, tristesse

Noch rood noch zwart

Geen bloed, geen tranen

Geen geduld, geen zonde

Van een rijk van plezier

Blijf niet in de adem van de brand

Alleen verdeelde lichamen

Noch trots noch ijdelheid

Noch zucht, noch erger

Noch pijl noch hart

Verdriet van de ster, van de wind

Regen, bloed

gezichtsloos lichaam

zielloze steen

Letters zonder cijfers

Fracties van verduisteringen

schaduwloze zonnen

zelfs engelen

Het enige dat overblijft is botstof en as

Geen rozen, geen gelach

Noch vlees noch steen

Noch medelijden, noch schoonheid...

Van een rijk van plezier

Blijf niet in de adem van de brand

Alleen verdeelde lichamen

Verdriet, verdriet