Onni on - Diandra

Mä kuuntelin neon valon ääntä

Sitä hurihurihurinaa

Ei sitä saanut yöksi pois päältä

Mä mietin mitä musta tulikaan

Ei kukaan oo kauttanut huolta

Jostain niikuin minä oon

Vannon etten lähde sun luota

Siitä täysin perillä oon

Ja vaikka yrität nukkua vielä

Mä sun poskea ripsillä kutitan

Sitten lähden pimeään

Yön selkään

Onni on

Niin arvaamaton

Se voi ruosteisesta räystäästä tipahtaa

Niskaan.

Onni on

Niin huomaamaton

Se voi lattialautojen rakoon sujahtaa

Niin vaan

Sun ilme on kuin nukkuvan lapsen

Mä oon kantanut sun maailmaa

Sen viimein harteilta lasken

Että suorassa seistä saan

Sumeasti kyyneleiden läpi nään

Elämä on epäreiluja tekoja

Piirrän sormella sydämmen sun selkään

Onni on

Niin arvaamaton

Se voi ruosteisesta räystäästä tipahtaa

Niskaa.

Onni on

Niin huomaamaton

Se voi lattialautojen rakoon sujahtaa

Niin vaan

Mä kuuntelin neonvalon hurinaa

Kun sängynlaidalla kenkiä kiristin

Mut silmiä siristit ja sait mun harkitsemaan

Uudestaan

Onni on

Niin arvaamaton

Se voi ruosteisesta röystäästä tipahtaa

Niskaan.

Onni on

Niin huomaamaton

Se voi lattialautojen rakoon sujahtaa

Niin vaan

(End)

Ik luisterde naar het geluid van het neonlicht

Dat rolgeluid

Kon het niet van de ene op de andere dag uitschakelen

Ik vroeg me af waar die zwarte vandaan kwam

Niemand heeft er iets om gegeven

Ik ben op de een of andere manier zo

Ik zweer dat ik je huis niet zal verlaten

Daar ben ik me volledig van bewust

En zelfs als je nog steeds probeert te slapen

Ik kietel mijn wangen met mijn wimpers

Dan ga ik het donker in

Aan het einde van de nacht

Geluk is

Zo onvoorspelbaar

Het kan van de roestige dakrand vallen

Mijn nek.

Geluk is

Zo onopvallend

Het kan in de opening in de vloerplanken glippen

Gewoon zo

Zijn uitdrukking is als die van een slapend kind

Ik heb jouw wereld gedragen

Ik kan het eindelijk van mijn schouders nemen

Dat ik rechtop kan staan

Ik zie vaag door mijn tranen heen

Het leven bestaat uit oneerlijke handelingen

Ik teken met mijn vinger een hartje op haar rug

Geluk is

Zo onvoorspelbaar

Het kan van de roestige dakrand vallen

Nek.

Geluk is

Zo onopvallend

Het kan in de opening in de vloerplanken glippen

Gewoon zo

Ik luisterde naar het gezoem van het neonlicht

Toen ik mijn schoenen aan het aanhalen was bij het bed

Maar je knipoogde en zette me aan het denken

Met betrekking tot

Geluk is

Zo onvoorspelbaar

Het kan van de roestige dakrand vallen

Mijn nek.

Geluk is

Zo onopvallend

Het kan in de opening in de vloerplanken glippen

Gewoon zo

(Einde)