Trattami bene - Diaframma

Trattami bene e comprendimi

Tra le cose migliori che hai

Magari al fresco, se fuori fa caldo

E fretta non hai

Dimmi se basta un magnifico incontro

E la vita migliore sarà

Quando va meglio

Il meglio è sempre un po' più in là

Non si improvvisa la musica

Che ha già avuto gran parte di noi

Non si improvvisa il senso di tutto

Perché tutto non puoi

Piove sul mondo, regalo il mio ombrello

Al vento che fischia

E mi salvo a stento… io

Ma… solo la voglia di credere credi che non basta

Solo la voglia di vivere e vivere non basta

Ma… voglio tenerti sempre in faccia al sole

E immaginarti tra le mie parole

La verità ci mostra già quello che siamo

Ma chi siamo noi e dove andrei… tu non ci sei

Ho camminato per secoli

Senza fretta e senza finalità

Poi verso sera guardavo lo specchio

Chiedevo quanto durerà

Questa paura così forte e profonda

Per quello che non c’era e non c'è

Questa paura ogni tanto ritorna a me

Niente è più vero e legato

Di quello che credi e che fai

Poi se va bene magari sei in alto

Se va male non sai

Cosa è successo e qual è il momento

Del topo che scansi

All’ultimo secondo… tu

Cosa è successo

E se tornerà il mondo

A sorriderti e tu a sorridere

Al mondo… tu

Ma… solo la voglia di credere credi che non basta

Solo la voglia di vivere e vivere non basta

Ma… voglio tenerti sempre in faccia al sole

E immaginarti tra le mie parole

La verità ci mostra già quello che siamo

Ma chi siamo noi e dove andrei… tu non ci sei

Behandel me goed en begrijp me

Een van de beste dingen die je hebt

Misschien cool, als het buiten warm is

En je hebt geen haast

Vertel me of een geweldige ontmoeting voldoende is

En het beste leven zal zijn

Als het beter wordt

Het beste is altijd een beetje verder

Muziek is niet geïmproviseerd

Die de meesten van ons al heeft gehad

De betekenis van alles is niet geïmproviseerd

Omdat je niet alles kunt

Het regent op de wereld, ik geef mijn paraplu

In de fluitende wind

En ik red mezelf amper... ik

Maar ... alleen het verlangen om te geloven dat het niet genoeg is

Alleen de wil om te leven en te leven is niet genoeg

Maar ... ik wil je altijd in het aangezicht van de zon houden

En stel je voor in mijn woorden

De waarheid laat ons al zien wat we zijn

Maar wie zijn wij en waar zou ik heen gaan...je bent er niet

Ik heb eeuwenlang gelopen

Zonder haast en zonder doel

Toen tegen de avond keek ik in de spiegel

Ik vroeg me af hoe lang het gaat duren

Deze angst zo sterk en diep

Voor wat er niet was en er niet is

Deze angst komt zo nu en dan weer bij me terug

Niets is meer waar en gerelateerd

Van wat je gelooft en wat je doet

Dan sta je misschien bovenaan als het goed gaat

Als het fout gaat weet je het niet

Wat is er gebeurd en wat is het moment?

Van de muis die je ontwijkt

Op het laatste moment ... jij

Wat er is gebeurd

En als de wereld terugkeert

Om naar jou te glimlachen en jij om te glimlachen

Aan de wereld ... jij

Maar ... alleen het verlangen om te geloven dat het niet genoeg is

Alleen de wil om te leven en te leven is niet genoeg

Maar ... ik wil je altijd in het aangezicht van de zon houden

En stel je voor in mijn woorden

De waarheid laat ons al zien wat we zijn

Maar wie zijn wij en waar zou ik heen gaan...je bent er niet