Pop Art - Diaframma

Apro gli occhi nel sonno

E mi ritrovo da solo

In un incubo guardo tele macchiate

Dipingere quello che gli occhi vedono

Come in un quadro di pop art

Ho ignorato la linea che divide le vite

Lasciami disteso sul letto

Perso fra i tuoi capelli indecisi

Ascolto le voci

Che vagano lente nel buio

Che mi fanno capire

Che ho sbagliato ancora

Come in un quadro di pop art

Getto colore sul bianco

Aspettando che cada l’ultimo limite

Ik open mijn ogen in slaap

En ik vind mezelf alleen

In een nachtmerrie kijk ik naar bevlekte doeken

Schilder wat de ogen zien

Zoals in een pop-art schilderij

Ik negeerde de lijn die levens verdeelt

Laat me op het bed liggen

Verloren in je onbesliste haar

Ik luister naar de stemmen

Langzaam dwalen in het donker

Waardoor ik het begrijp

Dat ik het nog steeds fout had

Zoals in een pop-art schilderij

Ik werp kleur op het wit

Wachten tot de laatste limiet valt