Lode ai tuoi amici - Diaframma

Mentre siamo a tavola al ristorante

Ti squilla il cellulare… chi è?

Vorresti dirmi, cara, di così importante

Che chiaman di continuo… che c'è?

Sono i tuoi amici, che da quando sei in vacanza

Ti cercano ovunque tu vai

Sarà per il gran sole che ti porti dentro

Si sentono un po' orfani di te

Ma penso che anche loro del merito ce l’hanno

A far di te tutto quello che sei

Ti conoscono e ti amano da tanto tempo

Da molto, molto prima di me

Lode ai tuoi amici

Lode ai tuoi amici

Lode ai tuoi amici

Lode ai tuoi amici

Così queste vacanze che finiscono di colpo

Proprio quando io stavo crescendo

Noi malinconici abbiamo un ritmo più profondo

Di quello che ci impone il mondo

E così in certi momenti in cui sparivo nel silenzio

E un buco nero mi succhiava al fondo

Loro ti cercavano con mille trilli

Facevano il tifo per te

Lode ai tuoi amici

Lode ai tuoi amici

Lode ai tuoi amici

Lode ai tuoi amici

Terwijl wij aan tafel zitten in het restaurant

Je mobiele telefoon gaat... wie is het?

Zou je me willen vertellen, schat, zo belangrijk?

Hoe noemen ze constant ... wat is het?

Het zijn je vrienden, die sinds je op vakantie bent

Ze zoeken je waar je ook gaat

Het zal zijn voor de grote zon die je naar binnen draagt

Ze voelen zich een beetje verweesd van je

Maar ik denk dat ook zij verdienste hebben

Om jezelf te maken tot alles wat je bent

Ze kennen en houden al heel lang van je

Lang, lang voor mij

Lof aan je vrienden

Lof aan je vrienden

Lof aan je vrienden

Lof aan je vrienden

Dus deze feestdagen die plotseling eindigen

Net toen ik opgroeide

We hebben melancholisch een dieper ritme

Van wat de wereld ons oplegt

En dus op bepaalde momenten dat ik in stilte verdween

En een zwart gat zoog me naar de bodem

Ze zochten je met duizend trillers

Ze juichten voor je

Lof aan je vrienden

Lof aan je vrienden

Lof aan je vrienden

Lof aan je vrienden