Telenovela - Diaframma

Tua madre si è appassionata alla telenovela

Quella in cui io ti chiamo

E tu sparisci nel nulla

Quella in cui io ti chiamo

Ma tu non ci sei mai

Signora, la prego, mi dica io dove sto andando

Quanto tempo mi manca

Per raggiungere il sogno

Quanto tempo mi manca

E se sua figlia non è un sogno

Son giorni di fuoco bruciati

E conficcati nel legno

Sono giorni in cui manca

Un sincero entusiasmo

Sono giorni in cui prego

Ma non so poi perché

Sapranno mai sorprendermi?

Potranno mai illudermi

E casomai coinvolgermi?

Signora, ricordi il mio viso

Ed anche la mia risposta

La sua tenue esistenza

Mi ha segato in partenza

E tutta la mia sostanza

In un istante volò

Signora, ricordi sua figlia

Ci condiva la pasta

Col mio sperma fluttuante

Si è montata la testa

La mia tenera essenza

L’ha voluta per sé

Potranno mai illudermi?

Sapranno mai sorprendermi

E casomai coinvolgermi?

Je moeder raakte verslaafd aan de soapserie

Degene waar ik je bel

En je verdwijnt in het niets

Degene waar ik je bel

Maar je bent er nooit

Dame, vertel me alsjeblieft waar ik heen ga

Hoeveel tijd heb ik nodig?

Om de droom te bereiken

Hoeveel tijd heb ik nodig?

Wat als zijn dochter geen droom is?

Dit zijn dagen van verbrand vuur

En vast in het bos

Dit zijn dagen waarin het ontbreekt

Een oprecht enthousiasme

Dit zijn dagen waarop ik bid

Maar ik weet niet waarom

Zullen ze me ooit verrassen?

Ze kunnen me nooit voor de gek houden

En als er iets is, meedoen?

Dame, onthoud mijn gezicht

En ook mijn antwoord

Zijn ijle bestaan

Zag me aan het begin

En al mijn substantie

In een oogwenk vloog hij

Dame, denk aan uw dochter

We hebben de pasta gekruid

Met mijn drijvende cum

Ze kreeg haar hoofd

Mijn tedere essentie

Hij wilde het voor zichzelf

Zullen ze me ooit bedriegen?

Ze zullen me nooit verrassen

En als er iets is, meedoen?