Per il tuo buco del culo - Diaframma

L’ho visto apparire, apparire per caso

Da uno dei molti sentieri della memoria

Della memoria

Brillava in una stanza dalla brutta luce

Brillava dove l’orlo conduce di luce propria

Di luce propria

Era di un rosa liquido

E appariva come un’anfora al fondo, al fondo del mare

Era al di qua ed al di là del mondo

Per me, è chiaro, navigante dentro ad un bicchier d’acqua

Questo è tutto quello che io ho da dire

Consideralo un modo di dire, non è una cosa

Non è una cosa

In certi azzurri pallidi del Canaletto

Tramonti screziati, riempiti, venati di rosa

Venati di rosa

Ecco il suo colore, d’accordo

E non sarà niente di più, ma nemmeno niente di meno

Ecco il suo colore, d’accordo

E non sarà niente di più, ma nemmeno niente di meno

Ik zag het verschijnen, verschijnen bij toeval

Van een van de vele paden van het geheugen

van geheugen

Het scheen in een slecht verlichte kamer

Het scheen waar de rand leidt met zijn eigen licht

Van zijn eigen licht

Het was vloeibaar roze

En het leek op een amfora op de bodem, op de bodem van de zee

Het was aan beide kanten van de wereld

Voor mij is het duidelijk, zeilen in een glas water

Dit is alles wat ik te zeggen heb

Zie het als een gezegde, het is geen ding

Het is geen ding

In bepaalde bleke blues van Canaletto

Gevlekte, gevulde, roze geaderde zonsondergangen

Getint met roze

Hier is de kleur, oké

En het zal niets meer zijn, maar ook niet minder

Hier is de kleur, oké

En het zal niets meer zijn, maar ook niet minder