Desiderio del nulla - Diaframma

Un lento riflesso traspare

dietro ai vetri appannati

quando gli incastri di luce

scuotono notti improvvise,

come in una corsa affannosa

nei corridoi vuoti.

Devo conoscere l’altra,

l’estensione sospesa

i suoi segreti nascosti

per troppo tempo.

Scordati di me al piu' presto,

scordati di me…

Scordati di me al piu' presto,

scordati di me.

Quando aspetti in silenzio la resa,

quando l’odio accarezza il tuo cuore

e gli occhi socchiusi implorano.

Poi il letto ritorna vuoto

e tu sorridi nell’ombra.

Een langzame reflectie schijnt door

achter het beslagen glas

wanneer het licht toetreedt

plotselinge nachten schudden,

als in een hectische race

in de lege gangen.

Ik moet de ander kennen,

de geschorste verlenging

zijn verborgen geheimen

veel te lang.

Vergeet me zo snel mogelijk,

vergeet mij ...

Vergeet me zo snel mogelijk,

vergeet mij.

Als je in stilte wacht op overgave,

wanneer haat je hart streelt

en halfgesloten ogen smeken.

Dan komt het bed leeg terug

en je lacht in de schaduw.