Boxe - Diaframma

Voglio stare ad aspettare

E leccarmi le ferite

Sotto un cielo di stelle

Ma se il cuore che io sento malato

Perché i lividi sono nell’anima

Vieni ad asciugarli tu… vieni ad asciugarli tu

Domani non starà più a me a tenere le braccia alzate

E scorticarmi alle corde

Domani se ti cercherò

Avrò la faccia di un uomo pulito

Fresco come una rosa

E una rosa non può appassire

Quando il destro è esploso

Nella mia testa forte

Non è mai partito sopra di un ring

Quando il destro è esploso

Sulla mia pelle forte

Ho troppi nemici in questa città

Troppi fantasmi la notte ingolfano

Ho troppi nemici in questa città

Troppi fantasmi la notte…

Troppi fantasmi la notte

Voglio togliere i bendaggi in fretta

E sentire il freddo di oceani colore madreperla

La forza delle mie idee

Ha la forza di un pugno in faccia

A chi me le ha negate

Ha la forza di una lotta più dura

Ed un fascino ancora più grande

Di due guantoni da boxe…

Di due guantoni da boxe…

ik wil wachten

En mijn wonden likken

Onder een sterrenhemel

Maar als het hart dat ik me ziek voel

Omdat de kneuzingen in de ziel zijn

Kom ze drogen ... jij komt ze drogen

Morgen is het niet aan mij om mijn armen omhoog te houden

En vil me aan de touwen

Morgen als ik je zoek

Ik zal het gezicht hebben van een schone man

Vers als een roos

En een roos kan niet verwelken

Toen de juiste explodeerde

In mijn hoofd sterk

Hij is nog nooit in een ring begonnen

Toen de juiste explodeerde

Op mijn sterke huid

Ik heb te veel vijanden in deze stad

Te veel geesten verzwelgen de nacht

Ik heb te veel vijanden in deze stad

Te veel geesten 's nachts ...

Te veel geesten 's nachts

Ik wil het verband er snel af

En voel de kilte van parelmoerkleurige oceanen

De kracht van mijn ideeën

Het heeft de kracht van een klap in het gezicht

Aan degenen die ze mij hebben ontzegd

Het heeft de kracht van een hardere strijd

En een nog grotere charme

Van twee bokshandschoenen...

Van twee bokshandschoenen...