Anima sensibile - Diaframma

Anima sensibile, ascoltami

Insieme a tutto quello che fai

C'è tutto quello che credi

E tutto quello che vedi

Anima sensibile, credimi

Il messaggio passa anche se tu

Non dici niente di serio

O mi dimostri il contrario

Anima sensibile, ascoltami

I tuoi occhi son la strada che porta

Dietro ai tuoi pensieri

Almeno a quelli più veri

Essi sono nel tempo

E col tempo si misurano

Cose che durano un anno

E poi in un giorno ti catturano

Ma io

Vivevo nella pioggia io

Nel vento dei pensieri io

Disastrato quanto basta per

Non fare programmi proprio mai

E non voltarmi indietro proprio mai

Io da giovane ero un tipo che

Non vedeva niente avanti a sé

E il futuro non sa che cos'è

Vivevo nella pioggia io

Nel vento dei pensieri io

E il futuro era una storia a sé

Era solo un tentativo

Anima sensibile, ascoltami

Pensavo a certi amici ai tuoi

Tu li credevi i più forti

Ma sembravate dei morti

Ai miei occhi

Però siete riusciti a sorprendermi

La vita che scorreva ordinata aveva un grande vantaggio

Non vi serviva il coraggio

Anima sensibile, credimi

Le stanze che avevate eran belle, calde e illuminate

E ve le ho un poco invidiate

A niente servono i rimpianti ormai

E troppo strano io sembravo a voi

Ero già scomodo e orgoglioso io

E poi fermo non ci stavo mai

Gevoelige ziel, luister naar mij

Samen met alles wat je doet

Er is alles wat je gelooft

En alles wat je ziet

Gevoelige ziel, geloof me

De boodschap komt door, zelfs als je

Je zegt niets ernstigs

Of bewijs me het tegendeel

Gevoelige ziel, luister naar mij

Je ogen zijn de weg die leidt

Achter je gedachten

In ieder geval voor de echte

Ze zijn op tijd

En na verloop van tijd worden ze gemeten

Dingen die een jaar meegaan

En dan pakken ze je op een dag

Maar ik

Ik heb zelf in de regen geleefd

In de wind van gedachten I

Verspild genoeg voor

Maak helemaal geen plannen

En kijk nooit achterom

Als jonge man was ik een type dat

Hij zag niets voor zich

En de toekomst weet niet wat het is

Ik heb zelf in de regen geleefd

In de wind van gedachten I

En de toekomst was een verhaal op zich

Het was maar een poging

Gevoelige ziel, luister naar mij

Ik dacht aan een paar vrienden van je

Jij vond ze het sterkst

Maar je zag eruit als dood

In mijn ogen

Maar je hebt me weten te verrassen

Het ordelijk stromende leven had een groot voordeel

Je had geen moed nodig

Gevoelige ziel, geloof me

De kamers die je had waren mooi, warm en verlicht

En ik benijdde ze een beetje

Spijt is nu nutteloos

En te vreemd leek ik je

Ik was zelf al ongemakkelijk en trots

En toen werd ik nooit gestopt