Amsterdam - Diaframma

Scender le scale sfiorando il muro

Non dare importanza

A chi passa vicino

Cercando qualcosa di indefinito

La notte svanisce al piano di sopra

Nelle mia mente

Ogni cosa sopravvive in silenzio

Sento l’attrito

Di grida esiliate dal mondo

Come frammenti pulsanti di vita

Voci alterate si sono dissolte

Dove i miei occhi le hanno chiamate

Dove i miei occhi le hanno chiamate

Dove il giorno ferito impazziva di luce

Dove il giorno ferito impazziva di luce…

Ga de trap af en raak de muur aan

Geef geen belang

Wie komt er voorbij?

Op zoek naar iets voor onbepaalde tijd

De nacht vervaagt boven

In mijn gedachten

Alles overleeft in stilte

Ik voel de wrijving

Van kreten verbannen uit de wereld

Als pulserende fragmenten van leven

Vervormde stemmen zijn opgelost

Waar mijn ogen ze hebben genoemd

Waar mijn ogen ze hebben genoemd

Waar de gewonde dag gek werd van licht

Waar de gewonde dag gek werd van licht...