The Rancorous Paradigm - Descend

Enter the era of vain

Serenity lost, the vicious will reign

Embracement of your spiteful egos, the last one of your kind

Accolades to conceit, obfuscation of the mind

Crowning the glorious creation

Evolved into a beast of devastation

Will is lost to a greater desire, the powers within reach

Draining hope of the absent-minded as altruism depletes

Lead: Lindström

Follow now the will of affinity jaded

Rotten to the core, the tolrance faded

Bred from th spawn of a species forlorn

Shards of mankind shattered and torn

Rejected and cast down from the source of our beliefs

The elder writings and the creatures of deceit

Despise all meaning of their pitiful ways

Forgotten and silent in their unmarked graves

Sacrilegious human debris

An offering to the gods of greed

Lying in wait for the ancients to rise

Breathing death and everlasting demise

As you wither away into the blackened shrines

The ones at power a nocturnal divine

A celebration to our greatest deed

Let the feeble rot

Now kill to feed

Fires burn at the heart of your delusion

Failed to see the staring eyes of guilt

Your wicked mind has now reached the conclusion

As the searing void runs you through

Final dying words of a cosmos set aflame

Long forgotten keys to avoid the ardent pain

Bringing forth the full reach of your poison need

Forfeit attempt to halt Armageddon

Once risen as the breed in triumph

A paradigm of rancor, self-inflicted failure

No new beginning

No meaning will be seen

The fall of all marks closure to the cycle

Lead: Wijkman

Betreed het tijdperk van ijdelheid

Sereniteit verloren, de wrede zal heersen

Omhelzing van je hatelijke ego's, de laatste van je soort

Complimenten voor verwaandheid, verduistering van de geest

De glorieuze schepping bekronen

Geëvolueerd tot een verwoestend beest

De wil gaat verloren aan een groter verlangen, de krachten binnen handbereik

Aftappende hoop van verstrooiden als altruïsme opraakt

Leiding: Lindström

Volg nu de wil van affiniteit afgemat

Rot tot op het bot, de tolerantie vervaagd

Gekweekt uit de kuit van een verloren soort

Scherven van de mensheid verbrijzeld en gescheurd

Verworpen en neergeworpen door de bron van onze overtuigingen

De oudere geschriften en de wezens van bedrog

Veracht alle betekenis van hun zielige manieren

Vergeten en stil in hun ongemarkeerde graven

Heiligschennend menselijk puin

Een offer aan de goden van de hebzucht

In afwachting van de opkomst van de ouden

Adem de dood en eeuwige ondergang in

Terwijl je wegsterft in de zwartgeblakerde heiligdommen

Degenen die aan de macht zijn, een nachtelijke godheid

Een viering van onze grootste daad

Laat de zwakken rotten

Nu doden om te voeden

Vuren branden in het hart van je waanvoorstelling

Kon de starende ogen van schuld niet zien

Je boze geest is nu tot de conclusie gekomen

Terwijl de verschroeiende leegte je doorkruist

Laatste stervende woorden van een kosmos die in vuur en vlam wordt gezet

Lang vergeten sleutels om de vurige pijn te vermijden

Het volledige bereik van uw gifbehoefte naar voren brengen

Verval poging om Armageddon te stoppen

Ooit opgestaan ​​als het ras in triomf

Een paradigma van rancune, zelf toegebrachte mislukkingen

Geen nieuw begin

Er zal geen betekenis worden gezien

De val van alle merken sluiting van de cyclus

Leiding: Wijkman