In Hours of Despair - Descend

Broken down, sacrificed

A life full of pointless rituals

Betrayed, unjustified

Experience in life denied

Imperfect human being refining havoc

Demanding, controlling

Full potential cast aside

Decaying, rebuilding

Becoming impenetrable

The last one will suffer the pain of the first

Pass judgement upon those who stray from the predetermined path

Wasting their lives for an obsolete purpose

Denying themselves our bliss

Follow me and have a taste of joy

Close your eyes and take that one first step

Follow me and you will be the same

Make the wrong choice and it was all in vain

The traces have faded, it’s getting dark outside

Nothing to be seen, can you be sure you made right decision?

When everyone seems to know exactly where to go

I stumble around blindly, deaf and dumb

This love for a sacred tomorrow, where everything is safe, holds a rancid smell

My limbs corroded, my sinews rusted

With every single motion my muscles seem to snap

You abandoned me, left me to rot

In hours of despair I writhed in pain

But I endured and I improved, became what you despise

It should be your time to learn that

This love for a sacred tomorrow, where some are deemed to die, holds a rancid

smell

Their limbs corroded, their sinews rusted

With every single motion their muscles snapped

Afgebroken, opgeofferd

Een leven vol zinloze rituelen

Verraden, ongerechtvaardigd

Ervaring in het leven geweigerd

Onvolmaakte mens verfijnt ravage

Veeleisend, controlerend

Volledig potentieel terzijde geschoven

Vervallen, wederopbouw

Ondoordringbaar worden

De laatste zal de pijn van de eerste lijden

Oordeel over degenen die van het vooraf bepaalde pad afdwalen

Hun leven verspillen voor een achterhaald doel

Ze ontzeggen zichzelf onze gelukzaligheid

Volg mij en proef de vreugde

Sluit je ogen en zet die ene eerste stap

Volg mij en je zult hetzelfde zijn

Maak de verkeerde keuze en het was allemaal tevergeefs

De sporen zijn vervaagd, het wordt donker buiten

Niets te zien, weet je zeker dat je de juiste beslissing hebt genomen?

Wanneer iedereen precies lijkt te weten waar hij heen moet

Ik struikel blindelings, doof en stom

Deze liefde voor een heilige morgen, waar alles veilig is, heeft een ranzige geur

Mijn ledematen zijn gecorrodeerd, mijn pezen zijn verroest

Bij elke beweging lijken mijn spieren te knappen

Je liet me in de steek, liet me rotten

In uren van wanhoop kronkelde ik van de pijn

Maar ik heb doorstaan ​​en ik verbeterde, werd wat je veracht

Het zou jouw tijd moeten zijn om dat te leren

Deze liefde voor een heilige morgen, waar sommigen geacht worden te sterven, houdt een ranzige

geur

Hun ledematen verroest, hun pezen verroest

Bij elke beweging knapten hun spieren