Diabolic - Descend

And everything that was said was nothing but lies

One master plan, a grin in disguise

I never flinched and never shed a tear

Oh, curse the one who has for long

Been spitting poison at his beloved

A treacherous mind

This deceiving reality will retaliate

Will I be the one suffering?

Only time will tell

This so called sophisticated mind is slowly rotting

Becoming one with the earth

Crawling with the maggots on filthy holy ground

I always thought I would reach my sanctuary

But only piss was found

Trying to mimic my former self

I stand now in front of the pendulum of time

Seeking for hope that failed

In the end everything was clear

I only saw the evil in me, the devil in me

I will be the one suffering

That is what time will tell

One thought kept so long, too long

Smouldering, soon to be fire

One frail body

One perfect intent was buried under ground

I always thought I would reach my sanctuary

But only piss was found

My skin, like leaves in the autumn

Withers away, leaving no trace behind

Silently sweeping, constantly seeking one cause for redemption

The trail of life has lost its way but will return at the birth of the twilight

Bringing of the first born, congenitally flawed

Leaving no trace behind…

En alles wat er werd gezegd was niets anders dan leugens

Eén masterplan, een vermomde grijns

Ik kromp nooit ineen en liet nooit een traan

Oh, vervloek degene die al lang

Vergif naar zijn geliefde gespuwd?

Een verraderlijke geest

Deze misleidende realiteit zal wraak nemen

Zal ik degene zijn die lijdt?

De tijd zal het leren

Deze zogenaamde verfijnde geest is langzaam aan het rotten

Eén worden met de aarde

Kruipen met de maden op vuile heilige grond

Ik dacht altijd dat ik mijn heiligdom zou bereiken

Maar er werd alleen pis gevonden

Ik probeer mijn vroegere zelf na te bootsen

Ik sta nu voor de slinger van de tijd

Op zoek naar hoop die faalde

Uiteindelijk was alles duidelijk

Ik zag alleen het kwaad in mij, de duivel in mij

Ik zal degene zijn die lijdt

Dat is wat de tijd zal leren

Een gedachte bleef zo ​​lang, te lang

Smeulend, binnenkort vuur

Een kwetsbaar lichaam

Eén volmaakte bedoeling werd onder de grond begraven

Ik dacht altijd dat ik mijn heiligdom zou bereiken

Maar er werd alleen pis gevonden

Mijn huid, als bladeren in de herfst

Verdort en laat geen spoor achter

Stil vegen, constant zoekend naar één oorzaak voor verlossing

Het spoor van het leven is de weg kwijt, maar zal terugkeren bij de geboorte van de schemering

Het brengen van de eerstgeborene, aangeboren gebrekkig

Laat geen spoor achter...