Aci Nefes - Demir Demirkan

Her yanım eş dost öyle yalnızım ki,

Yokluğun bir acı nefes.

Kupkuru ayaz, bir yanmışım ki,

Dudaklarım kilit, göğsüm kafes.

Hep farkındaydım, seni çoktan kaybetmiştim.

İtiraf edemedim, kendime yediremedim.

Ben hiç eğilmedim, düğümlendi sözlerim,

Gitme dur, gitme, diyemedim, diyemedim.

Nasıl unutmalı, öyle güzeldin ki,

Yokluğun bir acı nefes.

Yaz güneşinde deniz kokulum,

Etekleri rüzgârda ince ince.

Hep farkındaydım, seni çoktan kaybetmiştim.

İtiraf edemedim, kendime yediremedim.

Ben hiç eğilmedim, düğümlendi sözlerim,

Gitme dur, gitme, diyemedim, diyemedim.

Hep farkındaydım, seni çoktan kaybetmiştim.

İtiraf edemedim, kendime yediremedim.

Ben hiç eğilmedim, düğümlendi sözlerim,

Gitme dur, gitme, diyemedim, diyemedim.

Gitme, diyemedim, diyemedim

Gitme, diyemedim

Diyemedim.

Haar yanım eş dost öyle yalnızım ki,

Yokluğun bir acı nefes.

Kupkuru ayaz, bir yanmışım ki,

Dudaklarım kilit, göğsüm kafe's.

Hep farkındaydım, seni çoktan kaybetmiştim.

İtiraf edemedim, kendime yediremedim.

Ben hiç eğilmedim, düğümlendi sözlerim,

Gitme dur, gitme, diyemedim, diyemedim.

Nasıl unutmalı, öyle güzeldin ki,

Yokluğun bir acı nefes.

Yaz güneşinde deniz kokulum,

Etekleri rüzgârda ince ince.

Hep farkındaydım, seni çoktan kaybetmiştim.

İtiraf edemedim, kendime yediremedim.

Ben hiç eğilmedim, düğümlendi sözlerim,

Gitme dur, gitme, diyemedim, diyemedim.

Hep farkındaydım, seni çoktan kaybetmiştim.

İtiraf edemedim, kendime yediremedim.

Ben hiç eğilmedim, düğümlendi sözlerim,

Gitme dur, gitme, diyemedim, diyemedim.

Gitme, diyemedim, diyemedim

Gitme, diyemedim

doe-het-zelf.