Never - Decapitated

The welkin disappeared

​There is no horizon

​The sun, the primeval mother, abandoned us

​It despairingly burns behind the shroud

​The pervasive shroud of the deathly ash

​The orphaned nature, the last vital sign

​Fades out in the shadow, burying the old vivid earth

​I knew that even light needs darkness to shine

​But learnt that every darkness always kills the light

​Heavy clouds went grey and down

​Crushing lungs with acid air

​This isn’t home!

​This is the civilization’s grave

​This place smells of grimness and fear

​The great vigil of the pending extinction

​Words spat out from the prophet’s mouth

​Always tasted so dire, now taste so familiar

​Heavy clouds went grey and down

​Crushing lungs with acid air

​This isn’t home!

​This is the civilization’s grave

​Wean off being «human» with every single breath

​We perish in a concrete gas chamber

​Inhaling the self-prepared fate!

​Black visions went real, more real than we’d thought

​We were born as free men but the world we have forged

​Negates the perfect plan and forces us to crawl

​Life — death’s hybrids slouching around

​Prosopagnosia?

Everywhere same blurry faces

​Faces hidden behind the masks — the failed escape

​Masks saving life or just protracting the end!

De welkin is verdwenen

​Er is geen horizon

​De zon, de oermoeder, heeft ons in de steek gelaten

​Het brandt wanhopig achter de lijkwade

​De alomtegenwoordige lijkwade van de dodelijke as

​De verweesde natuur, het laatste vitale teken

Vervaagt in de schaduw en begraaft de oude, levendige aarde

​Ik wist dat zelfs licht duisternis nodig heeft om te schijnen

Maar leerde dat elke duisternis altijd het licht doodt

​Zware wolken werden grijs en omlaag

​Longen verpletteren met zure lucht

Dit is niet thuis!

​Dit is het graf van de beschaving

​Deze plek ruikt naar grimmigheid en angst

​De grote wake van de ophanden zijnde uitsterving

Woorden spuugden uit de mond van de profeet

Altijd zo afschuwelijk geproefd, nu zo vertrouwd!

​Zware wolken werden grijs en omlaag

​Longen verpletteren met zure lucht

Dit is niet thuis!

​Dit is het graf van de beschaving

​Weer af om «mens» te zijn bij elke ademhaling

​We komen om in een betonnen gaskamer

​Het zelf voorbereide lot inademen!

​Zwarte visioenen werden echt, echter dan we dachten

​We zijn geboren als vrije mannen, maar de wereld die we hebben gesmeed

​Verwerpt het perfecte plan en dwingt ons te kruipen

​Leven — hybriden van de dood die rondhangen

Prosopagnosie?

Overal dezelfde wazige gezichten

Gezichten verborgen achter de maskers — de mislukte ontsnapping

Maskers die levens redden of gewoon het einde verlengen!