The Color Black - Dayseeker

Bruised and bleeding

The embers glow

You couldn’t cover her shade of gold

The victim of your own attack

A waste of breath, distorted past

Your soul forever remains the color black

Wounded and scarred

Open your arms

So apathetic when you let it leave a mark

Spineless, you’re violent

When you can’t get away from yourself

You treat your closest like wasted moments

(Bruised and bleeding)

Don’t blame your father

When you are the cancer

She can’t get out of bed, how could she leave

Too scared to face reality

If you could think without your fist

And feel the pain that you inflict

Surely you would have to cut your limbs

But your soul is the color black

Spineless, you’re violent

When you can’t get away from yourself

You treat your closest like wasted moments

(Bruised and bleeding)

Don’t blame your father

When you are the cancer

She can’t get out of bed, how could she leave

Too scared to face reality

If you could think without your fist

And feel the pain that you inflict

Surely you would have to cut your limbs

But your soul is the color black

Bruised and bleeding

The embers glow

You couldn’t cover her shade of gold

The victim of your own attack

A waste of breath, distorted past

Your soul forever remains the color black

(Wounded and scarred, held in your arms

You feel the pain that you inflict)

Bleeding but the embers glow

Reflecting her shade of gold

Watch her as she turns her back

You remain the color black

Bleeding but the embers glow

Reflecting her shade of gold

Watch her as she turns her back

You remain the color black

Gekneusd en bloedend

De sintels gloeien

Je kon haar schaduw van goud niet bedekken

Het slachtoffer van je eigen aanval

Een verspilling van adem, vervormd verleden

Je ziel blijft voor altijd de kleur zwart

Gewond en met littekens

Open je armen

Zo apathisch als je er een stempel op laat drukken

Zonder ruggengraat, je bent gewelddadig

Wanneer je niet weg kunt komen van jezelf

Je behandelt je naasten als verspilde momenten

(gekneusd en bloedend)

Geef je vader niet de schuld

Wanneer jij de kanker bent

Ze kan niet uit bed komen, hoe kan ze weggaan?

Te bang om de realiteit onder ogen te zien

Als je kon denken zonder je vuist

En voel de pijn die je toebrengt

Je zou toch zeker je ledematen moeten snijden

Maar je ziel is de kleur zwart

Zonder ruggengraat, je bent gewelddadig

Wanneer je niet weg kunt komen van jezelf

Je behandelt je naasten als verspilde momenten

(gekneusd en bloedend)

Geef je vader niet de schuld

Wanneer jij de kanker bent

Ze kan niet uit bed komen, hoe kan ze weggaan?

Te bang om de realiteit onder ogen te zien

Als je kon denken zonder je vuist

En voel de pijn die je toebrengt

Je zou toch zeker je ledematen moeten snijden

Maar je ziel is de kleur zwart

Gekneusd en bloedend

De sintels gloeien

Je kon haar schaduw van goud niet bedekken

Het slachtoffer van je eigen aanval

Een verspilling van adem, vervormd verleden

Je ziel blijft voor altijd de kleur zwart

(Gewond en met littekens, in je armen gehouden)

Je voelt de pijn die je toebrengt)

Bloedend maar de sintels gloeien

Haar schaduw van goud weerkaatsen

Bekijk haar terwijl ze haar de rug toekeert

Jij blijft de kleur zwart

Bloedend maar de sintels gloeien

Haar schaduw van goud weerkaatsen

Bekijk haar terwijl ze haar de rug toekeert

Jij blijft de kleur zwart