Through Nameless Ages - Dawn of Disease

Time is only what we invented

To count the years and days

Until we vanish into haze

Words are only what we created

To paraphrase the indescribable in vain

In vain we spend our lives for a moment of eternity

Aligning with the end for the truth to bear

Reality is what we seem to comprehend

Determined by ourselves, needless to understand

Supremacy is what we always pretend

Although we are incapable to disengage the end

When our thoughts have passed the gateway

To the unknown forlorn world

We will crawl through nameless ages

United without time

Time is only words, we are only haze

Paraphrasing years and days, vanishing in vain

Reality to understand, determined by supremacy

Incapable to comprehend we disengage ourselves

In vain we spend our lives for the truth to bear

When our thoughts have passed the gateway by the ever flowing stream

We will crawl through nameless ages, united in our dream

Conjuring hypocrisy, purporting we are free

Trapped in the narrowness of our minds

Time, words, eictive reality

Through nameless ages we will crawl

Our thoughts have passed the gateway to the forlorn world

United without dreams

Tijd is alleen wat we hebben uitgevonden

Om de jaren en dagen te tellen

Tot we in een waas verdwijnen

Woorden zijn alleen wat we hebben gemaakt

Om het onbeschrijfelijke tevergeefs te parafraseren

Tevergeefs besteden we ons leven voor een moment van eeuwigheid

Afstemmen op het einde voor de waarheid om te dragen

De werkelijkheid is wat we lijken te begrijpen

Door onszelf bepaald, onnodig om te begrijpen

Supremacy is wat we altijd doen alsof

Hoewel we niet in staat zijn om het einde los te maken

Wanneer onze gedachten de poort zijn gepasseerd

Naar de onbekende verlaten wereld

We kruipen door naamloze eeuwen

Verenigd zonder tijd

Tijd is slechts woorden, we zijn slechts waas

Jaren en dagen parafraseren, tevergeefs verdwijnen

Realiteit om te begrijpen, bepaald door suprematie

Niet in staat om te begrijpen dat we ons losmaken

Tevergeefs besteden we ons leven aan de waarheid om te dragen

Wanneer onze gedachten de poort zijn gepasseerd door de altijd stromende stroom

We kruipen door naamloze eeuwen, verenigd in onze droom

Hypocrisie oproepend, bewerend dat we vrij zijn

Gevangen in de bekrompenheid van onze geest

Tijd, woorden, eictive reality

Door naamloze eeuwen zullen we kruipen

Onze gedachten zijn de poort naar de verlaten wereld gepasseerd

Verenigd zonder dromen