Fleshless Journey - Dawn of Disease

Cold winds blow

Along the way

This life is more

Than just this life

It bears a depth inside

That exceeds all men’s mind

A long travel

As long as time can think

To culminate in perfection

Leaving the burden of life behind

Transcending what used to be

The shell of strain

Seeing the highest state of mind

Setting off to the journey

Free from all the flesh

Cold winds blow

On the edge of nightfall

The way is abandoned

Loneliness whispers a silent song

Count down to zero

With both eyes closed

Feel the relief

And leave all the strain

This life was more

Than just this life

It bore a depth inside

That exceeded all men’s mind

Here is the time

To pass by

Fulfill the journey

And leave all flesh

Cold winds blow

On the edge of nightfall

Along the way

Loneliness whispers a silent song

Koude wind waait

Onderweg

Dit leven is meer

Dan alleen dit leven

Het draagt ​​een diepte van binnen

Dat overtreft de geest van alle mannen

Een lange reis

Zolang de tijd kan denken

Om te culmineren in perfectie

De last van het leven achterlaten

Overstijgen wat ooit was

De schil van spanning

De hoogste gemoedstoestand zien

Op weg naar de reis

Vrij van al het vlees

Koude wind waait

Op de rand van het vallen van de avond

De weg is verlaten

Eenzaamheid fluistert een stil lied

Tel af tot nul

Met beide ogen dicht

Voel de opluchting

En laat alle spanning achter

Dit leven was meer

Dan alleen dit leven

Het droeg een diepte van binnen

Dat overtrof de geest van alle mannen

Dit is de tijd

Om langs te komen

Vervul de reis

En laat alle vlees

Koude wind waait

Op de rand van het vallen van de avond

Onderweg

Eenzaamheid fluistert een stil lied