Waffle House - David Wilcox

In the deep of the darkest night

There’s a beacon of yellow light

(singing)

At the Waffle House

At the edge of the dark abyss

The confusion decends like this

Just deeper and denser

At the Waffle House

After the midnight hour

Scraping the eggs and flour

From the napkin dispenser

And we who run from our homes

When the silence of sorrow

Won’t leave us alone

And we who are out there this late

Be it heartbreak or highway

Or some altered state

When it’s time that we slow up

And wrap both our hands around our cup

And stay until the feeling goes

As long as there are broken hearts and dreams

And all of that highway in between

The waffle house will never close

At the Waffle House

Under the cobalt sky

The drivers with bloodshot eyes

At the Waffle House

If you’re facing some bitter truth

We’ll save you a window booth

And we will be waiting

When you run from your home

When the silence of sorrow won’t leave you alone

When you are out there this late

Be it heart break or highway or some altered state

When it’s time that you slow up

And wrap both your hands around your cup

And stay until the feeling goes

As long at there are broken hearts and dreams

And all of that highway in between

The Waffle House will never close

In het diepst van de donkerste nacht

Er is een baken van geel licht

(zang)

In het Waffle House

Aan de rand van de donkere afgrond

De verwarring daalt zo

Alleen dieper en dichter

In het Waffle House

Na middernacht

Het schrapen van de eieren en het meel

Van de servettendispenser

En wij die wegrennen van onze huizen

Wanneer de stilte van verdriet

Laat ons niet alleen

En wij die daar zo laat zijn

Of het nu liefdesverdriet of snelweg is

Of een gewijzigde staat

Wanneer het tijd is dat we vertragen

En wikkel onze beide handen om onze beker

En blijf tot het gevoel weg is

Zolang er maar gebroken harten en dromen zijn

En al die snelweg er tussenin

Het wafelhuis gaat nooit dicht

In het Waffle House

Onder de kobalthemel

De chauffeurs met bloeddoorlopen ogen

In het Waffle House

Als je geconfronteerd wordt met een bittere waarheid

We besparen je een raamhokje

En we zullen wachten

Als je van huis wegrent

Wanneer de stilte van verdriet je niet met rust laat

Als je zo laat buiten bent

Of het nu een gebroken hart is of een snelweg of een veranderde toestand

Wanneer het tijd is om te vertragen

En wikkel beide handen om je kopje

En blijf tot het gevoel weg is

Zolang er gebroken harten en dromen zijn

En al die snelweg er tussenin

The Waffle House zal nooit sluiten