Time of Obscure Emotions - Darzamat

We ride through the secrets

Half gods — that’s what we are

Half human without feelings

Far from the stars we are

With suffering and pain

We live insane and blind

We spill the sand on ourselves

For it is the only truth about us Rush of the wind runs insane storm

Blackness comes out of infinite bowls

Drawing the word

Eye looks inside the stone

Dreams disturbed by deadly silence

Whispers rises from your cold srceams

Sadness formed into drops above the sky

Creates another poems every night

They will look and not believe

They will yell they will deny

I will burn the bridges and respect

And me the blind bat

I shall love my black disguisting wings

In an infinite cave I shall live

Always looking downwords

Always looking downwords

We ride through the universe

Far from the stars we are

With suffering and pain

We live insane

With suffering and pain

We live insane and blind

We spill the sand on ourselves

For it is the only truth about us We fallow blindly emptiness

We bury our essence

In ahshes and fire

We fallow emptiness

We rijden door de geheimen

Halve goden — dat zijn we

Half mens zonder gevoelens

Ver van de sterren zijn we 

Met lijden en pijn

We leven krankzinnig en blind

We morsen het zand op onszelf

Want het is de enige waarheid over ons Rush of the wind runt waanzinnige storm

Zwartheid komt uit oneindige kommen

Het woord tekenen

Oog kijkt in de steen

Dromen verstoord door dodelijke stilte

Gefluister stijgt op uit je koude kreten

Verdriet gevormd tot druppels boven de lucht

Maakt elke avond weer een gedicht

Ze zullen kijken en niet geloven

Ze zullen schreeuwen dat ze zullen ontkennen

Ik zal de bruggen verbranden en respecteren

En ik de blinde vleermuis

Ik zal van mijn zwarte verhullende vleugels houden

In een oneindige grot zal ik leven

Altijd op zoek naar downwords

Altijd op zoek naar downwords

We rijden door het heelal

Ver van de sterren zijn we 

Met lijden en pijn

We leven krankzinnig

Met lijden en pijn

We leven krankzinnig en blind

We morsen het zand op onszelf

Want het is de enige waarheid over ons We vallen blindelings leegte

We begraven onze essentie

In ahshes en vuur

We braken leegte