Absence of Light - Darzamat

Only the plants without eyes survived

I lost you among them

Alone I am stepping through a path full of missed thorns

Only I can carry the flag of people’s sorrows

If only nobody crosses the border of madness and life

Since not only I am the life

For beyond there are also pain and faith

No one can think for us

We were in the garden full of figures

Made of glass, they were melting our hands in springs

I wanted to be among the men

But I saw them rotten plants without eyes

Figures seemed to be officious in despair

I wanted to be among the mes

But I saw them rotten plants without eyes

My fear was full of passion

I stopped my tears

For there was too much rain

And the figures seemed to be officious in despair

We are only pale shadow

On the coloured surface of the starry sky

And no one but us clean up memories

In dreams they seem black

All of us want to forget about what makes us evil

Rains of life were falling from the fountains

Taste of blissful grapes spoiled by dogs

Lying at crossroads

I stoped my tears for there was too much rain

And the figures seemed to be officious in despair

Glass rains fountains springs life evil

Shadow dark light sorrow cry glass death

Alleen de planten zonder ogen hebben het overleefd

Ik ben jou tussen hen kwijtgeraakt

Alleen stap ik door een pad vol gemiste doornen

Alleen ik kan de vlag van het verdriet van mensen dragen

Als niemand de grens van waanzin en leven overschrijdt

Omdat niet alleen ik het leven ben

Want daarbuiten zijn er ook pijn en geloof

Niemand kan voor ons denken

We waren in de tuin vol figuren

Gemaakt van glas, ze smolten onze handen in veren

Ik wilde tussen de mannen zijn

Maar ik zag ze rotte planten zonder ogen

Cijfers leken in wanhoop officieel te zijn

Ik wilde tussen de mensen zijn

Maar ik zag ze rotte planten zonder ogen

Mijn angst was vol passie

Ik stopte met huilen

Want er was te veel regen

En de cijfers leken in wanhoop officieel te zijn

We zijn slechts een bleke schaduw

Op het gekleurde oppervlak van de sterrenhemel

En niemand behalve wij ruimen herinneringen op

In dromen lijken ze zwart

We willen allemaal vergeten wat ons slecht maakt

Levensregens vielen uit de fonteinen

Smaak van zalige druiven verwend door honden

Liggend op een kruispunt

Ik stopte mijn tranen omdat het te veel regende

En de cijfers leken in wanhoop officieel te zijn

Glas regent fonteinen ontspringt het leven kwaad

Schaduw donker licht verdriet huilen glas dood