1979 - Darlingside

Shakedown 1979

Cool kids never have the time

On a live wire right up off the street

You and I should meet

Junebug skippin' like a stone

With the headlights pointed at the dawn

We were sure we’d never see an end

To it all

And I don’t even care

To shake these zipper blues

And we don’t know

Just where our bones will rest

To dust I guess

Forgotten and absorbed

Into the earth below

Double-cross the vacant and the bored

They’re not sure just what we have in store

Morphine city slippin' dues

Down to see

That we don’t even care

As restless as we are

We feel the pull

In the land of a thousand guilts

And poured cement

Lamented and assured

To the lights and towns below

Faster than the speed of sound

Faster than we thought we’d go

Beneath the sound of hope

Justine never knew the rules

Hung down with the freaks and ghouls

I know you better than you fake it

To see

That we don’t even care

To shake these zipper blues

And we don’t know

Just where our bones will rest

To dust I guess

Forgotten and absorbed

Into the earth below

The street heats the urgency of now

As you see there’s no one around

Shakdown 1979

Coole kinderen hebben nooit de tijd

Op een stroomdraad, vlak bij de straat

Jij en ik zouden elkaar moeten ontmoeten

Junebug springt als een steen

Met de koplampen gericht op de dageraad

We wisten zeker dat we nooit een einde zouden zien

Voor het allemaal

En het kan me niet eens schelen

Om deze ritsblues te schudden

En we weten het niet

Precies waar onze botten zullen rusten

Om af te stoffen denk ik

Vergeten en geabsorbeerd

In de aarde beneden

Dubbelkruis de lege en de verveelde

Ze weten niet precies wat we in petto hebben

Morfine stad slippin' contributie

Om te zien

Dat het ons niet eens kan schelen

Zo rusteloos als we zijn

We voelen de aantrekkingskracht

In het land van duizend schuldgevoelens

En gegoten cement

Geklaagd en verzekerd

Naar de lichten en steden hieronder

Sneller dan de snelheid van het geluid

Sneller dan we dachten dat we zouden gaan

Onder het geluid van hoop

Justine kende de regels nooit

Opgehangen met de freaks en ghouls

Ik ken je beter dan je doet alsof

Zien

Dat het ons niet eens kan schelen

Om deze ritsblues te schudden

En we weten het niet

Precies waar onze botten zullen rusten

Om af te stoffen denk ik

Vergeten en geabsorbeerd

In de aarde beneden

De straat verwarmt de urgentie van nu

Zoals je ziet is er niemand in de buurt