Lonesome Road - Darkhaus

So, so, so

So blissful (as I recall it)

Way back in the early spring

Of last year.

The change of seasons

Had changed us and everything

Around us.

We found ourselves in a crisis

We thought we had it all

Till late summers fall

But all good things come to an end

I abhor you for leading me down

This trail of distrust

I can’t turn around

My little Miss Fortune

Where have we gone wrong?

This path of despair

It cannot go on

This harvest, we’re reaping

What we’d sown

As time waits for nothing

The weeds grow

Down lonesome road

Slow, slow, slow

To come to

I lay here silent

And think of the things which led

Us up to the point where we saw

No reason for joining hands

No effort to mend our fences

Was made.

It’s a shame we go along

Just to get along

But all good things come to an end

I abhor you for leading me down

This trail of distrust

I can’t turn around

My little Miss Fortune

Where have we gone wrong?

This path of despair

It cannot go on

This harvest, we’re reaping

What we’d sown

As time waits for nothing

The weeds grow

Down lonesome road

Down lonesome road

Down lonesome road

All good things come to an end

I abhor you for leading me down

This trail of distrust

I can’t turn around

My little Miss Fortune

Where have we gone wrong?

This path of despair

It cannot go on

This harvest, we’re reaping

What we’d sown

As time waits for nothing

The weeds grow

Down lonesome road

Zo zo zo

Zo zalig (zoals ik me herinner)

Lang geleden in het vroege voorjaar

Van vorig jaar.

De wisseling van seizoenen

Had ons en alles veranderd

Rond ons.

We bevonden ons in een crisis

We dachten dat we alles hadden

Tot de late zomers vallen

Maar aan alle goede dingen komt een einde

Ik verafschuw je dat je me naar beneden hebt geleid

Dit spoor van wantrouwen

Ik kan me niet omdraaien

Mijn kleine Miss Fortune

Waar zijn we de fout ingegaan?

Dit pad van wanhoop

Het kan niet doorgaan

Deze oogst, we oogsten

Wat we hadden gezaaid

Terwijl de tijd voor niets wacht

Het onkruid groeit

Op een eenzame weg

Langzaam, langzaam, langzaam

Om naar te komen

Ik lig hier stil

En denk aan de dingen die hebben geleid tot

Ons tot het punt waar we zagen

Geen reden om de handen ineen te slaan

Geen moeite om onze hekken te repareren

Was gemaakt.

Jammer dat we meegaan

Gewoon om met elkaar om te gaan

Maar aan alle goede dingen komt een einde

Ik verafschuw je dat je me naar beneden hebt geleid

Dit spoor van wantrouwen

Ik kan me niet omdraaien

Mijn kleine Miss Fortune

Waar zijn we de fout ingegaan?

Dit pad van wanhoop

Het kan niet doorgaan

Deze oogst, we oogsten

Wat we hadden gezaaid

Terwijl de tijd voor niets wacht

Het onkruid groeit

Op een eenzame weg

Op een eenzame weg

Op een eenzame weg

Alle goede dingen eindigen

Ik verafschuw je dat je me naar beneden hebt geleid

Dit spoor van wantrouwen

Ik kan me niet omdraaien

Mijn kleine Miss Fortune

Waar zijn we de fout ingegaan?

Dit pad van wanhoop

Het kan niet doorgaan

Deze oogst, we oogsten

Wat we hadden gezaaid

Terwijl de tijd voor niets wacht

Het onkruid groeit

Op een eenzame weg