Foreverdark Woods - Darkest Era

Evening is falling, all still around me The old crow is calling, but the landscape is at peace

Down the trail through this forest, through thicket we ride

The unseen is watching from behind each stone and pine

Slowly the golden dise of the sun is setting

Beyond the rim of Nordland at the end of long day

Slowly the ominous dark descend upon all

Engulfing all land and heaven and the shore of Asa bay

Here lie the bones of our fathers long gone

Deep in the soil of these woods

Among these great trunks legends were born

Here many great battles stood

Trotting the trail, my stallion cautions

Present the spirits of foreverdark woods

We rest by the fire, the shadows come to life by its light

Three brothers, sons of white wolf, observed by the eyes of the night

Night is long where the sunlight is pale

The fear is strong when you ride in the dawn

Down foreverdark woods trail

Heavy the turf, bone meal and blood

Raise high you pine towards shy

Firm in the soil, tree trunks of gods

Like dragon ship masts straight and high

Reaching the glade, ride on to Asa bay

Watched by the spirits of foreverdark woods

De avond valt, alles om me heen stil De oude kraai roept, maar het landschap is vredig

Op het pad door dit bos, door struikgewas rijden we

Het ongeziene kijkt van achter elke steen en dennenboom

Langzaam gaat de gouden kleur van de zon onder

Voorbij de rand van Nordland aan het einde van een lange dag

Langzaam daalt het onheilspellende duister over alles

Overspoelt het hele land en de hemel en de kust van de Asa-baai

Hier liggen de botten van onze lang verdwenen vaders

Diep in de bodem van deze bossen

Onder deze grote koffers werden legendes geboren

Hier stonden vele grote veldslagen

Op het spoor dravend, waarschuwt mijn hengst

Presenteer de geesten van voor altijd duistere bossen

We rusten bij het vuur, de schaduwen komen tot leven door het licht

Drie broers, zonen van de witte wolf, geobserveerd door de ogen van de nacht

De nacht is lang waar het zonlicht bleek is

De angst is sterk als je in de ochtend rijdt

Voor altijd donker bospad af

Zwaar de grasmat, beendermeel en bloed

Hef hoog op, je smacht naar verlegen

Stevig in de grond, boomstammen van goden

Als drakenschip masten recht en hoog

Als je de open plek bereikt, rijd je verder naar de baai van Asa

Bewaakt door de geesten van het eeuwige woud