Home - Dan Wilson

West, on a plane bound west

I see her stretching out below

Land, blessed mother land

The place where i was born

Scars, yeah she’s got her scars

Sometimes it starts to worry me

Cause lose, i don’t wanna lose

Sight of who we are

From the mountains high

To the wave crashed coast

There’s a way to find

Better days i know

It’s been a long hard ride

Got a ways to go

But this is still the place

That we all call home

Free, nothing feels like free

Though it sometimes means we don’t get along

Cause same, no we’re not the same

But that’s what makes us strong

Brave, gotta call it brave

To chase that dream across the sea

Names, and they signed their names

For something they believed

Red, how the blood ran red

And we laid our dead in sacred ground

Just think, wonder what they think

If they could see us now

It’s been a long hard ride

And i won’t lose hope

This is still the place

That we all call home

West, in een vliegtuig naar het westen

Ik zie haar hieronder uitrekken

Land, gezegend moederland

De plaats waar ik ben geboren

Littekens, ja ze heeft haar littekens

Soms begint het me zorgen te maken

Want verliezen, ik wil niet verliezen

Zicht op wie we zijn

Van de hoge bergen

Naar de door de golf verpletterde kust

Er is een manier om te vinden

Betere dagen ik weet het

Het was een lange zware rit

Heb je een manier om te gaan?

Maar dit is nog steeds de plek

Dat noemen we allemaal thuis

Gratis, niets voelt als gratis

Hoewel het soms betekent dat we niet met elkaar kunnen opschieten

Oorzaak hetzelfde, nee we zijn niet hetzelfde

Maar dat is wat ons sterk maakt

Dapper, ik moet het moedig noemen

Om die droom over de zee na te jagen

Namen, en ze ondertekenden hun namen

Voor iets waar ze in geloofden

Rood, hoe het bloed rood liep

En we legden onze doden in heilige grond

Denk maar na, vraag je af wat ze denken

Als ze ons nu konden zien

Het was een lange zware rit

En ik zal de hoop niet verliezen

Dit is nog steeds de plek

Dat noemen we allemaal thuis