Slave To The Factory Line - Dagames

You won’t believe your eyes

Once you notice

What we’ve got on the inside

Toys all sizes come to life

All the same is your demise

You don’t need to fray

Hugs are what we pay, held tightly 'till the day

In this carnal factory

Poppy’s coming out to play

We’re on a lockdown close to overnight

Welcome to an isolation

Make way for desolation

We want to play

We haven’t ratatat-tatted with a friend or two in a while or few

We’ve wasted our time

Lampooned and dancing in the dark

Waiting for daylight

Don’t let them, know from outside

We’re a wilder party than ever seen before

You got caught red handed

No surprise

No place but forward motions

Rainbows of pure emotions

Makes fun a chore

But I’m sure you’re familiar with gate crashed parties full of prepped up

Barbies

And a violent décor

Your sweet but sensitive deplore

Makes use of our daily fight

Merciful corners will cave into your chest

There’s no lifeline on the screen

'Cause we’re coming for you next

You won’t believe your eyes

Once you notice

What we’ve got on the inside

Toys all sizes come to life

All the same is your demise

You don’t need to fray

Hugs are what we pay, held tightly 'till the day

In this carnal factory

Poppy’s coming out to play

You won’t believe your eyes

Once you notice

What we’ve got on the inside

Toys all sizes come to life

All the same is your demise

You don’t need to fray

Hugs are what we pay, held tightly 'till the day

In this carnal factory

Poppy’s coming out to play

(You ain’t going home)

(You're a slave to the factory line)

(In this carnal factory)

(Poppy's coming out to play)

You thought escape was a compromise

But the feeling of dread threads through the lies

Holding back on the fresh start occupied by cries

But the fact remains, We’re a broken curse enraged

By the fear of a loneliness unexplained

We can’t be tamed, and you’re to blame

Exposure made us insane

But can you blame us

We were chained up made to dance with no more spark

So don’t shame us

'Cause it’s you who’ll tap alone in the dark

We were made, with a screw loose in our brain left to rot

Left to be the failures

Followed by an endless sea of whole abominations no longer free

But now that you’re here with me, let you see what I mean

(You won’t believe your eyes)

(Once you notice)

(What we’ve got on the inside)

(And if you’re like me, you’d know pain from the machine)

(You don’t need to fray)

(Hugs are what we pay, held tightly 'till the day)

We’re gonna break your heart

Once you notice

What we’ve killed from the inside

Broken toys unsupervised

Back to work my sweet decline

And when disarray

Builds our empire large we’ll know to cease the day

From this carnal factory

Now we’re rising up today

You won’t believe your eyes

Once you notice

What we’ve got on the inside

Toys all sizes come to life

All the same is your demise

You don’t need to fray

Hugs are what we pay, held tightly 'till the day

In this carnal factory

Poppy’s coming out to play

(What we’ve got on the inside)

(And if you’re like me, you’d know pain from the machine)

(You ain’t going home)

(You're a slave to the factory line)

(In this carnal factory)

Je gelooft je ogen niet

Zodra je merkt

Wat we aan de binnenkant hebben

Speelgoed in alle maten komt tot leven

Toch is je ondergang

Je hoeft niet te rafelen

Knuffels zijn wat we betalen, stevig vastgehouden tot op de dag

In deze vleselijke fabriek

Poppy komt naar buiten om te spelen

We zijn bijna 's nachts afgesloten

Welkom bij een isolatie

Maak plaats voor verlatenheid

We willen spelen

We hebben al een tijdje niet met een vriend of twee geratatteerd

We hebben onze tijd verspild

Geschoten en dansen in het donker

Wachten op daglicht

Laat het ze niet weten, van buitenaf

We zijn een wilder feest dan ooit tevoren

Je bent op heterdaad betrapt

Geen verrassing

Geen plaats behalve voorwaartse bewegingen

Regenbogen van pure emoties

Maakt van plezier een karwei

Maar ik weet zeker dat je bekend bent met gate-crashte feesten vol voorbereide feesten

Barbies

En een gewelddadig decor

Je lieve maar gevoelige betreuren

Maakt gebruik van onze dagelijkse strijd

Barmhartige hoeken zullen in je borst storten

Er is geen reddingslijn op het scherm

Want we komen je hierna halen

Je gelooft je ogen niet

Zodra je merkt

Wat we aan de binnenkant hebben

Speelgoed in alle maten komt tot leven

Toch is je ondergang

Je hoeft niet te rafelen

Knuffels zijn wat we betalen, stevig vastgehouden tot op de dag

In deze vleselijke fabriek

Poppy komt naar buiten om te spelen

Je gelooft je ogen niet

Zodra je merkt

Wat we aan de binnenkant hebben

Speelgoed in alle maten komt tot leven

Toch is je ondergang

Je hoeft niet te rafelen

Knuffels zijn wat we betalen, stevig vastgehouden tot op de dag

In deze vleselijke fabriek

Poppy komt naar buiten om te spelen

(Je gaat niet naar huis)

(Je bent een slaaf van de fabriekslijn)

(In deze vleselijke fabriek)

(Poppy komt naar buiten om te spelen)

Je dacht dat ontsnappen een compromis was?

Maar het gevoel van angst loopt door de leugens

Weerhouden van de nieuwe start die wordt ingenomen door gehuil

Maar het feit blijft, We zijn een gebroken vloek woedend

Door de angst voor een onverklaarbare eenzaamheid

We zijn niet te temmen, en jij krijgt de schuld

Blootstelling maakte ons gek

Maar kun je het ons kwalijk nemen?

We waren vastgeketend gemaakt om te dansen zonder meer vonk

Dus beschaam ons niet

Want jij bent het die alleen in het donker tikt

We zijn gemaakt, met een schroef los in onze hersenen die we hebben achtergelaten om te rotten

Overgelaten om de mislukkingen te zijn

Gevolgd door een eindeloze zee van hele gruwelen die niet langer gratis zijn

Maar nu je hier bij mij bent, laat je zien wat ik bedoel

(Je gelooft je ogen niet)

(Zodra je het merkt)

(Wat we aan de binnenkant hebben)

(En als je op mij lijkt, ken je pijn van de machine)

(Je hoeft niet te rafelen)

(Knuffels zijn wat we betalen, stevig vastgehouden tot op de dag)

We gaan je hart breken

Zodra je merkt

Wat we van binnenuit hebben gedood

Kapot speelgoed zonder toezicht

Terug aan het werk mijn lieve afwijzing

En wanneer wanorde

Bouwt ons rijk groot, we zullen weten dat de dag zal ophouden

Van deze vleselijke fabriek

Nu staan ​​we op vandaag

Je gelooft je ogen niet

Zodra je merkt

Wat we aan de binnenkant hebben

Speelgoed in alle maten komt tot leven

Toch is je ondergang

Je hoeft niet te rafelen

Knuffels zijn wat we betalen, stevig vastgehouden tot op de dag

In deze vleselijke fabriek

Poppy komt naar buiten om te spelen

(Wat we aan de binnenkant hebben)

(En als je op mij lijkt, ken je pijn van de machine)

(Je gaat niet naar huis)

(Je bent een slaaf van de fabriekslijn)

(In deze vleselijke fabriek)