The Road Below Me - D-A-D

Like a roach in a sink, I was fighting the water

I fell on my back down the drain

I’d drown you’d think but no sooner than later

I was back on my feet again

Yeah, I crawled on the streets, looking up at the buildings

And often I hid my face

I paced among feet, your floor was my ceiling

But now I live like I own the place

On the road below me

I smile at the joys of travelling

On the road below me

I can handle almost everything

On the road below me

First I was sad;

but now I’m free

On the road below me

The distance from here to a memory

Every day was a mountain, the fear of what hid

Inside of the timeworn phrases

I went from pale to gray, from being shut away

And now I can’t resist new faces

Days become weeks, yeah, March becomes May

Looking back at my sleepless nights

But, hey, I’m built for trouble and I can take a lot

And I can safely say: I’m allright!

On the road below me … Allright!

You know wonders are wonderful

-Even when they are being asked for.

Yeah, we just don’t know

What life has in store for us.

Because the moral of this is immoral

And the moral escapes me now…

On the road below me …

Als een kakkerlak in een gootsteen vocht ik tegen het water

Ik viel op mijn rug in de afvoer

Ik zou verdrinken, zou je denken, maar niet eerder dan later

Ik was weer op de been

Ja, ik kroop door de straten en keek omhoog naar de gebouwen

En vaak verborg ik mijn gezicht

Ik ijsbeerde tussen de voeten, jouw vloer was mijn plafond

Maar nu leef ik alsof ik de eigenaar ben

Op de weg onder mij

Ik lach om de geneugten van reizen

Op de weg onder mij

Ik kan bijna alles aan

Op de weg onder mij

Eerst was ik verdrietig;

maar nu ben ik vrij

Op de weg onder mij

De afstand van hier tot een herinnering

Elke dag was een berg, de angst voor wat verborg

Binnenkant van de versleten zinnen

Ik ging van bleek naar grijs, van opgesloten zitten

En nu kan ik nieuwe gezichten niet weerstaan

Dagen worden weken, ja, maart wordt mei

Terugkijkend op mijn slapeloze nachten

Maar hey, ik ben gemaakt voor problemen en ik kan veel aan

En ik kan gerust zeggen: het gaat goed!

Op de weg onder mij ... Goed!

Je weet dat wonderen geweldig zijn

-Ook als er om gevraagd wordt.

Ja, we weten het gewoon niet

Wat het leven voor ons in petto heeft.

Omdat de moraal hiervan immoreel is

En de moraal ontgaat me nu ...

Op de weg onder mij...