Toska - Curses

The empty shell of a barely beating heart

The subtle sound of solemn whisper

This motion is a notion of a memory

The crushing weight behind your voice

Night light skies, vacant eyes, the lonely drives

Thinking in one ear and out the other side

In my dreams, breathing, seeking

Chasing that golden arrow, whispering through the breeze

And in my absence will memory mistake the truth?

So what do I have left?

(To take back with me?)

What do I owe and how will I know if th stars

Still align without you?

I crumbled back into oblivion

How did I ever fall so far away?

So far away from you

I’m tripping through th maze in my mind

I can’t stop the cycle

My own reflection in the mirror is mocking me

I can’t remember the last time I anchored my feet

So close my eyes and turn me over to the concrete

Satisfy the demon that fuels my defeat, fueling deceit

De lege huls van een nauwelijks kloppend hart

Het subtiele geluid van plechtig gefluister

Deze beweging is een notie van een herinnering

Het verpletterende gewicht achter je stem

Nachtelijke luchten, lege ogen, de eenzame autoritten

In het ene oor denken en aan de andere kant uit

In mijn dromen, ademen, zoeken

Achter die gouden pijl aan, fluisterend door de wind

En zal het geheugen tijdens mijn afwezigheid de waarheid verkeerd interpreteren?

Dus wat heb ik nog over?

(Om mee terug te nemen?)

Wat ben ik verschuldigd en hoe weet ik of de sterren

Nog steeds afstemmen zonder jou?

Ik viel terug in de vergetelheid

Hoe ben ik ooit zo ver weg gevallen?

Zo ver weg van jou

Ik struikel in mijn hoofd door het doolhof

Ik kan de cyclus niet stoppen

Mijn eigen spiegelbeeld in de spiegel drijft de spot met me

Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst mijn voeten heb verankerd

Dus sluit mijn ogen en draai me om naar het beton

Bevredig de demon die mijn nederlaag aanwakkert, bedrog aanwakkert