Rest - Curses

No more loneliness beyond my last breath

Close my eyes

And let me fucking rest

Watch me sink

Deep beneath your feet

Tell me where

Where my soul will take me?

Unconscious thought

Threads the speed of light

Spiraling and absorbing me

A piece of absolution

Realization and confirmation

«Everything is gonna be fine.»

I once imagined that I could fly

But fear of falling killed my will

Dissolving my drive

I like to believe that my will is strong

But when your bones are breaking

Your hands are shaking, how does one carry on?

Just like the old days when we were young

When a smile came naturally

My inspiration to carry on

When I’m tired and crumbling

Get me out of this place

That I decided I’d create

And call reality

Take me somewhere where sovereignty

Isnt leaving me restless

Leaving me restless

«Rest» I dont want to die

But sometimes I hate the feeling of being alive

Crawls on my skull

But under my skin

Screams in my ear

«YOU'LL NEVER WIN.

NEVER WIN»

Never fucking win

I feel sick, weak, and alone

So I’m counting down the fucking days

Counting my fucking life away

I can’t stand the fucking monotony

This circle is merciless

This instant is endless

And I know I’m not the only one who feels like this

I’ll take my heart and my pride

And find a way to escape

This fragile mind and

Let it go

«Let it go.»

Let it go

Get me out of this place

That I decided I’d create

And call reality

Take me somewhere where sovereignty

Isn’t leaving me restless

Leaving me restless

Get out of this place

(Just like the old days when we were young)

That I’d decided I’d create and call reality

(When a smile came naturally)

Take me somewhere where sovereignty

(My inspiration to carry on)

Isn’t leaving me restless

(When I’m tired and crumbling)

Leaving me restless

No more loneliness beyond my last breath

Close my eyes

And let me fucking rest

Watch me sink

Deep beneath your feet

Tell me where

Where my soul will take me?

Unconscious thought

Threads the speed of light

Spiraling and absorbing me

A piece of absolution

Realization and confirmation

«Everything is gonna be fine.»

I once imagined that I could fly

But fear of falling killed my will

Dissolving my drive

I like to believe that my will is strong

But when your bones are breaking

Your hands are shaking, how does one carry on?

Just like the old days when we were young

When a smile came naturally

My inspiration to carry on

When I’m tired and crumbling

Get me out of this place

That I decided I’d create

And call reality

Take me somewhere where sovereignty

Isnt leaving me restless

Leaving me restless

«Rest» I dont want to die

But sometimes I hate the feeling of being alive

Crawls on my skull

But under my skin

Screams in my ear

«YOU'LL NEVER WIN.

NEVER WIN»

Never fucking win

I feel sick, weak, and alone

So I’m counting down the fucking days

Counting my fucking life away

I can’t stand the fucking monotony

This circle is merciless

This instant is endless

And I know I’m not the only one who feels like this

I’ll take my heart and my pride

And find a way to escape

This fragile mind and

Let it go

«Let it go.»

Let it go

Get me out of this place

That I decided I’d create

And call reality

Take me somewhere where sovereignty

Isn’t leaving me restless

Leaving me restless

Get out of this place

(Just like the old days when we were young)

That I’d decided I’d create and call reality

(When a smile came naturally)

Take me somewhere where sovereignty

(My inspiration to carry on)

Isn’t leaving me restless

(When I’m tired and crumbling)

Leaving me restless

Geen eenzaamheid meer na mijn laatste ademtocht

Sluit mijn ogen

En laat me verdomme rusten

Kijk hoe ik zinken

Diep onder je voeten

Vertel me waar

Waar zal mijn ziel me heen brengen?

onbewuste gedachte

Rijgt de snelheid van het licht

Spiralen en me absorberen

Een stuk absolutie

Realisatie en bevestiging

"Alles komt wel goed."

Ik heb ooit gedacht dat ik kon vliegen

Maar de angst om te vallen doodde mijn wil

Mijn schijf oplossen

Ik geloof graag dat mijn wil sterk is

Maar als je botten breken?

Je handen trillen, hoe gaat men verder?

Net als vroeger toen we jong waren

Toen een glimlach vanzelf kwam

Mijn inspiratie om door te gaan

Als ik moe en afbrokkelend ben

Haal me uit deze plek

Dat ik besloot dat ik zou maken

En noem de realiteit

Breng me ergens waar soevereiniteit

Maakt me niet rusteloos

Mij ​​rusteloos achterlatend

«Rust» Ik wil niet doodgaan

Maar soms haat ik het gevoel te leven

Kruipt op mijn schedel

Maar onder mijn huid

Schreeuwen in mijn oor

«JE ZULT NOOIT WINNEN.

WIN NOOIT"

Nooit verdomme winnen

Ik voel me ziek, zwak en alleen

Dus ik tel de dagen af

Ik tel mijn verdomde leven weg

Ik kan niet tegen de verdomde eentonigheid

Deze cirkel is genadeloos

Dit moment is eindeloos

En ik weet dat ik niet de enige ben die zich zo voelt

Ik zal mijn hart en mijn trots nemen

En een manier vinden om te ontsnappen

Deze fragiele geest en

Laat het gaan

"Laat het gaan."

Laat het gaan

Haal me uit deze plek

Dat ik besloot dat ik zou maken

En noem de realiteit

Breng me ergens waar soevereiniteit

Maakt me niet rusteloos

Mij ​​rusteloos achterlatend

Verlaat deze plek

(Net als vroeger toen we jong waren)

Dat ik had besloten dat ik de werkelijkheid zou creëren en noemen

(Toen een glimlach vanzelf kwam)

Breng me ergens waar soevereiniteit

(Mijn inspiratie om door te gaan)

Maakt me niet rusteloos

(Als ik moe en afbrokkelend ben)

Mij ​​rusteloos achterlatend

Geen eenzaamheid meer na mijn laatste ademtocht

Sluit mijn ogen

En laat me verdomme rusten

Kijk hoe ik zinken

Diep onder je voeten

Vertel me waar

Waar zal mijn ziel me heen brengen?

onbewuste gedachte

Rijgt de snelheid van het licht

Spiralen en me absorberen

Een stuk absolutie

Realisatie en bevestiging

"Alles komt wel goed."

Ik heb ooit gedacht dat ik kon vliegen

Maar de angst om te vallen doodde mijn wil

Mijn schijf oplossen

Ik geloof graag dat mijn wil sterk is

Maar als je botten breken?

Je handen trillen, hoe gaat men verder?

Net als vroeger toen we jong waren

Toen een glimlach vanzelf kwam

Mijn inspiratie om door te gaan

Als ik moe en afbrokkelend ben

Haal me uit deze plek

Dat ik besloot dat ik zou maken

En noem de realiteit

Breng me ergens waar soevereiniteit

Maakt me niet rusteloos

Mij ​​rusteloos achterlatend

«Rust» Ik wil niet doodgaan

Maar soms haat ik het gevoel te leven

Kruipt op mijn schedel

Maar onder mijn huid

Schreeuwen in mijn oor

«JE ZULT NOOIT WINNEN.

WIN NOOIT"

Nooit verdomme winnen

Ik voel me ziek, zwak en alleen

Dus ik tel de dagen af

Ik tel mijn verdomde leven weg

Ik kan niet tegen de verdomde eentonigheid

Deze cirkel is genadeloos

Dit moment is eindeloos

En ik weet dat ik niet de enige ben die zich zo voelt

Ik zal mijn hart en mijn trots nemen

En een manier vinden om te ontsnappen

Deze fragiele geest en

Laat het gaan

"Laat het gaan."

Laat het gaan

Haal me uit deze plek

Dat ik besloot dat ik zou maken

En noem de realiteit

Breng me ergens waar soevereiniteit

Maakt me niet rusteloos

Mij ​​rusteloos achterlatend

Verlaat deze plek

(Net als vroeger toen we jong waren)

Dat ik had besloten dat ik de werkelijkheid zou creëren en noemen

(Toen een glimlach vanzelf kwam)

Breng me ergens waar soevereiniteit

(Mijn inspiratie om door te gaan)

Maakt me niet rusteloos

(Als ik moe en afbrokkelend ben)

Mij ​​rusteloos achterlatend