Mic Like a Memory - CunninLynguists

I sign his space’s with time existant blare

I hold the mic like a memory

There was a time when I couldnt find energy

The only person that was filln’me was Mrs. Hennesey

Ahh, Its like life was pinnin’me down

I used to gout on the town and get instantly clowend

You aint gonna be a rapper, you not a factor

You just a kentucky boy, get yourself a tractor

Chasing out the bogus dreams that you never acheive

Thats when the liquer and weed became a need

Self-esteem was about as low as ??

Asperations were about as big as Mertyl Ercle’s titties

Then as soon as I started geeting some pride

My sister high, druged, plain and died on ile 65

In a family full of pride, house full of tears

Spent many years with a blood stream of beers

Heart full of fears all ??, no cheers

Till the rhythem in my ears make my mind clear

Aiiyo, I hold the microphone enclosed in my palm

And go beyond the flows exposed in my songs

Cant grow fond of past memories

Cos negetivity leeds the way to live with vast energy

Offended by the mental imagery

And suggest livin’in poverty was really meant for me paternal tendancies towards chemical dependancies had me thinking that all

my enemies work into me And I cant begin to see how to control the flash backs

And progress past, all my style of dress got me laughed at Thought I was passed at But it attemps to reoccur when I dont proceive wat I feel I deserve

being slurred by those not livin’in my position,

My thoughts tend to glisten, Just like I’m kinda pissn'

And when I thought id risin', life freeze’s the frame

So I hold the mic like a memory to ease th pain.

I sit back on the flip, on the wild paths in my life

Only pain and heartache can feel my paths on the right

You know wat blasphermy’s like, cursing the god

Cause you aint got shit it hurts and its hard

Hell at times I steped it up to only stumble

Was forced to play tarzan in this concrete jungle

Most of my life’s a daze got me forever lighting haze

Trying to forget the times, where I barely ate twice a day

For, alone and helpless, so when I only felt the shame

sharing a twin bed in a homeless shelter

Few friends even then, most hommies is fake

Feel like a prisoner in my home pencil my only escape

I went from the block with my fam, to collage exams

But the pressures still there

Dog, I’m still scared

But I know it will all be right in the end

As long as I can focus my fears and channel my life through my pen

Ik onderteken zijn ruimte met de tijd die straalt

Ik houd de microfoon vast als een herinnering

Er was een tijd dat ik geen energie kon vinden

De enige persoon die mij vulde was mevrouw Hennesey

Ahh, het is alsof het leven me vastgepind heeft

Ik jichtte vroeger in de stad en werd meteen kletsnat

Je wordt geen rapper, je bent geen factor

Je bent gewoon een Kentucky-jongen, koop een tractor!

De valse dromen najagen die je nooit zult bereiken

Toen werden de likeur en wiet een noodzaak

Zelfrespect was ongeveer zo laag als ??

Bezwaren waren ongeveer net zo groot als de tieten van Mertyl Ercle

En zodra ik trots begon te worden

Mijn zus high, gedrogeerd, gewoon en stierf op ile 65

In een gezin vol trots, huis vol tranen

Vele jaren doorgebracht met een bloedstroom van bieren

Hart vol angsten allemaal ??, geen proost

Tot het ritme in mijn oren mijn geest helder maakt

Aiiyo, ik houd de microfoon vast in mijn handpalm

En ga verder dan de stromen die worden blootgelegd in mijn liedjes

Kan niet dol worden op herinneringen uit het verleden

Omdat negetiviteit de weg is om met enorme energie te leven

Beledigd door de mentale beelden

En suggereren dat in armoede leven echt voor mij bedoeld was vaderlijke neigingen tot chemische afhankelijkheid deden me denken dat alle

mijn vijanden werken in mij en ik kan niet beginnen te zien hoe ik de flashbacks kan beheersen

En vooruitgang voorbij, al mijn stijl van kleding bracht me aan het lachen Dacht dat ik werd gepasseerd, Maar het probeert zich opnieuw voor te doen als ik niet ontvang wat ik voel dat ik verdien

onduidelijk worden gemaakt door degenen die niet in mijn positie leven,

Mijn gedachten hebben de neiging om te glinsteren, net alsof ik een beetje aan het pissen ben

En toen ik dacht id risin', life freeze is het kader

Dus ik houd de microfoon vast als een herinnering om de pijn te verzachten.

Ik leun achterover op de klep, op de wilde paden in mijn leven

Alleen pijn en verdriet kunnen mijn paden aan de rechterkant voelen

Je weet hoe godslastering is, de god vervloeken

Omdat je geen shit hebt, het doet pijn en het is moeilijk

De hel soms heb ik het opgevoerd om alleen maar te struikelen

Werd gedwongen om tarzan te spelen in deze betonnen jungle

Het grootste deel van mijn leven is een roes waardoor ik voor altijd een waas oplicht

Ik probeer de tijden te vergeten, toen ik amper twee keer per dag at

Want, alleen en hulpeloos, dus toen ik alleen de schaamte voelde

een eenpersoonsbed delen in een daklozenopvang

Zelfs dan nog maar weinig vrienden, de meeste hommies zijn nep

Voel je als een gevangene in mijn huis potlood mijn enige ontsnapping

Ik ging van het blok met mijn familie naar collage-examens

Maar de druk is er nog steeds

Hond, ik ben nog steeds bang

Maar ik weet dat het uiteindelijk allemaal goed komt

Zolang ik mijn angsten kan concentreren en mijn leven kan kanaliseren met mijn pen