Mountain Jumper - Crooked Still

When I’m walking alone in the night I see the green coyote in the distance

Strolling in the desert long beneath the crescent moon

In the boomerang action of the noon gang I climb the hills and I wonder

Thunder and the lightning falls into a barren zone

Maybe someone saw me in the forest last Wednesday night, I don’t know.

I visit all the time but then again I try to not to be seen, in the green.

'Cause I’m a mountain jumper, when I ride the night.

I’m a mountain jumper, when I ride the night.

I look at the bones, purplish tones, across the valley painted by the sage

brush

Driest open prairie waiting for the fallen stars.

On a rock edge hanging off a steep ledge I climb on down into an oak tree

Rolling in it’s twisted limbs I float above the ground

Running from a rolling angry tumbleweed down a hill, in the wind

Sliding on the gravelly traveling avalanches on the slope, in the plain

'Cause I’m a mountain jumper, when I ride the night.

I’m a mountain jumper, when I ride the night.

On the high ground, shaken by a low sound, the desert looming in the

distance

Looking at the sunlight dying through the blackened ridge

Water out of nowhere, flying through the air, I see the tidal wave and I’m

under

Holding in my breath I sink into the desert sea

Swimming through the turning and churning into the afternoon sun, up above

Floating river canyon abandoned by sand and heat and all the rocks, on the

plain

'Cause I’m a mountain jumper, when I ride the night

I’m a mountain jumper, when I ride the night.

I’m a mountain jumper, when I ride the night.

I’m a mountain jumper, when I ride the night…

Als ik 's nachts alleen loop, zie ik de groene coyote in de verte

Slenteren in de woestijn lang onder de maansikkel

In de boemerangactie van de middagbende beklim ik de heuvels en ik vraag me af

Donder en de bliksem valt in een onvruchtbare zone

Misschien heeft iemand me afgelopen woensdagavond in het bos gezien, ik weet het niet.

Ik bezoek de hele tijd, maar aan de andere kant probeer ik niet gezien te worden, in het groen.

Omdat ik een bergspringer ben, als ik 's nachts rijd.

Ik ben een bergspringer, als ik 's nachts rijd.

Ik kijk naar de botten, paarsachtige tinten, over de vallei geschilderd door de wijze

borstel

De droogste open prairie die wacht op de gevallen sterren.

Op een rotsrand die aan een steile richel hangt, klim ik naar beneden in een eik

Rollend in zijn verwrongen ledematen zweef ik boven de grond

Rennend van een rollende boze tumbleweed een heuvel af, in de wind

Glijden op de grindachtige lawines op de helling, in de vlakte

Omdat ik een bergspringer ben, als ik 's nachts rijd.

Ik ben een bergspringer, als ik 's nachts rijd.

Op de hoge grond, geschud door een zacht geluid, doemt de woestijn op in de

afstand

Kijkend naar het zonlicht dat sterft door de zwartgeblakerde bergkam

Water uit het niets, vliegend door de lucht, ik zie de vloedgolf en ik ben

onder

Terwijl ik mijn adem inhoud, zak ik weg in de woestijnzee

Zwemmen door de bocht en karnen in de middagzon, hierboven

Drijvende rivierkloof verlaten door zand en hitte en alle rotsen, op de

vlak

'Omdat ik een bergspringer ben, als ik 's nachts rijd

Ik ben een bergspringer, als ik 's nachts rijd.

Ik ben een bergspringer, als ik 's nachts rijd.

Ik ben een bergspringer, als ik 's nachts rijd...