(Damn These) Hungry Times - Cousteau

It’s so formless

That’s what’s killing me

Remorseless, relentless

And it’s endlessly this pressure

On pleasures hard to find

Its expression

Walks amongst these hungry times

Like the blues made flesh

And so it goes…

What of this can we keep

We’re scratching out a living here

Where living is dear and life is cheap

So we pray to all of the gods who’ll listen

Deliver me, consider me

Get rid of these hostilities at my shoes

How can it be true, I…

I’ll toe the line

But damn these hungry times

Just a little would taste so fine

But damn these hungry times

I’m suspicious

If love don’t leave no scars

Between its kisses

Its curses and its calm

You know it won’t do

If love’s enough to eat

Then we’d hunger

And on the licks of love we’d feast

'Til we’re ghosts…

Of a memory…

Het is zo vormloos

Dat is wat me doodt

Meedogenloos, meedogenloos

En het is eindeloos deze druk

Over pleziertjes die moeilijk te vinden zijn

zijn uitdrukking

Wandelingen in deze hongerige tijden

Zoals de blues vlees geworden

En zo gaat het…

Wat hiervan kunnen we houden?

We zijn hier aan het leven

Waar leven duur is en het leven goedkoop is

Dus we bidden tot alle goden die zullen luisteren

Bevrijd mij, overweeg mij

Weg met deze vijandelijkheden in mijn schoenen

Hoe kan het waar zijn, ik...

Ik zal de lijn volgen

Maar verdomme deze hongerige tijden

Een klein beetje zou zo goed smaken

Maar verdomme deze hongerige tijden

ik ben verdacht

Als liefde geen littekens achterlaat

Tussen zijn kussen

Zijn vloeken en zijn kalmte

Je weet dat het niet werkt

Als liefde genoeg is om te eten

Dan zouden we honger hebben

En op de lik van liefde zouden we smullen

Tot we geesten zijn...

Van een herinnering...