Near the End - Corpus Christii

The sun that shines on us

Now carries a wound

Beholding the filter, falling to our knees

Blind we shall fall, only then we will see

The flame of all, is in me

Now over the moon eclipse

A ring of power surrounds us

Given the moment to our descent

Spoken the truth, we cannot uphold the senses

Silenced, we do proceed

Yet the sun while continue to shine

It’s warmth, turn us to dust

Screams of hollow

Shouts of despair

We spoke far too late

There’s no more time to stay awake

De zon die op ons schijnt

Nu draagt ​​een wond

Het filter aanschouwen, op onze knieën vallen

Blind zullen we vallen, alleen dan zullen we zien

De vlam van alles is in mij

Nu over de maansverduistering

Een ring van kracht omringt ons

Gezien het moment tot onze afdaling

De waarheid gesproken, we kunnen de zintuigen niet hooghouden

Stil, we gaan door

Toch blijft de zon schijnen

Het is warmte, verander ons tot stof

Schreeuwen van hol

Wanhoopskreten

We hebben veel te laat gesproken

Er is geen tijd meer om wakker te blijven