Buried by Time and Dust - Corpus Christii

Visions of that no mornings

light ever will come.

I’m to old now.

The dark is so near, will I ever reach the land beyond

This is where we go when we have to die.

I’ve been old since the birth of time.

Time buried me in earth

centuries ago, I tasted blood.

Buried by time and dust.

Many years has pasted since the funeral.

Missing the blood of human throats

so many years, ages ago.

I must await, feel my bodies stench.

Wanderings out of space.

Wandering out of time.

A world out of light, death at the end.

Only silence can be heard, silence of peoples tears.

No one knows my grave.

Buried by time and dust.

Visioenen van dat geen ochtenden

licht zal ooit komen.

Ik ben nu te oud.

Het donker is zo dichtbij, zal ik ooit het land daarachter bereiken?

Dit is waar we heen gaan als we moeten sterven.

Ik ben oud sinds de geboorte van de tijd.

De tijd begroef me in de aarde

eeuwen geleden proefde ik bloed.

Begraven door tijd en stof.

Vele jaren zijn verstreken sinds de begrafenis.

Het bloed van de menselijke keel missen

zoveel jaren, eeuwen geleden.

Ik moet wachten, mijn lichamen voelen stinken.

Zwerven door de ruimte.

Uit de tijd dwalen.

Een wereld zonder licht, de dood aan het einde.

Alleen stilte kan worden gehoord, stilte van de tranen van mensen.

Niemand kent mijn graf.

Begraven door tijd en stof.