Constant Suffering - Corpus Christii

Compassion, a possession I do not obtain

I belong to no one, just a lost soul with nothing to live for

I once had a friend, but now she lies in pain

She belongs to only me, I have nothing to live for anymore

Sympathy, I have never known

I belong to my own sorrow

I once had a lover, but she lies alone

She belongs to only me, and I shall not see tomorrow

I guess it was I who murdered her

But she was most deserving

My suffering shall show me the way of murder

I shall lick my wounds and clean the dirt out of me With my knife in my hand, and blood from my eyes

I walk along this lonely valley

With my heart split open and empty inside

I wander through this emptiness that has taken so much out of me

Mededogen, een bezit dat ik niet verkrijg

Ik ben van niemand, alleen een verloren ziel met niets om voor te leven

Ik heb ooit een vriend gehad, maar nu heeft ze pijn

Ze is alleen van mij, ik heb niets meer om voor te leven

Sympathie, ik heb het nooit geweten

Ik hoor bij mijn eigen verdriet

Ik heb ooit een minnaar gehad, maar ze ligt alleen

Ze is alleen van mij, en ik zal morgen niet zien

Ik denk dat ik het was die haar vermoordde

Maar ze verdiende het meest

Mijn lijden zal me de weg van moord wijzen

Ik zal mijn wonden likken en het vuil uit mij verwijderen Met mijn mes in mijn hand en bloed uit mijn ogen

Ik loop langs deze eenzame vallei

Met mijn hart opengespleten en leeg van binnen

Ik dwaal door deze leegte die zoveel van me heeft genomen