Venti di sale - Corde Oblique, Ashram, Flo

«Molte volte la cultura pu?

essere una forte

inibizione

(„questa maledetta cultura!“ esclamava Dubuffet).»

(Federico

Zeri)

Grotte rupestri lass?

spiazzano le menti pi?

gi?,

cubi di case

sono

spose del mare e del…

sale…

Venti di sale,

venti di chi…

sali vento di mare,

gioca con me…

mare, venti di mare,

venti di te,

venti di chi non risponde…

sali, vento di mare,

canta con me,

riporta

Dio nelle case e sali, vento di mare,

canta con me nelle lampare

nere,

scalda la notte e anche me.

Quante sono le menti che

incoraggiano

solo s?

stesse

e parlano di semplicit?,

che esiste solo nei romanzi.

Certe

canzoni attraversano

le mura con sacre ironie

e parlano, senza

parole,

quell’unica lingua ch'?

il suono:

«oh oh…»

Sono troppe le menti che

incoraggiano solo s?

stesse

e parlano di semplicit?,

che esiste

nei loro romanzi.

Certe canzoni accarezzano

le fronti con sacre ironie

parlano, senza parlare,

con l’unica lingua ch'?

il suono:

«oh oh…»

«A lot of times knoweldge can be a strong

inibition

(„this damned knoweldge“ said Dubuffet)»

(Federico Zeri)

Caves

in the rock over there,

they slang the minds down here,

cubes of houses, they

are

the brides of the sea and of…

salt…

Winds of salt,

winds of who…

raise, wind of the sea,

play with me…

sea, winds of the sea,

winds

of you,

winds of who doesn’t answer…

raise, wind of the sea,

sing with

me,

bring God back inside the houses, and

raise, wind of the sea,

sing with

me in the black lamparas,

warm the night and me too.

How many are the

minds who

only encourage themselves

and talk about «simplicity»,

a word that

exists just in their romances.

There are songs that

cross the walls with

sacred ironies,

they talk without words,

that unique language that is the

sound:

«oh oh…»

Too many are the minds that

encourage only

themselves

and talk about «simplicity»,

a word that exists just in their

romances.

There are songs that

caress the minds with sacred ironies,

they

talk without words,

that unique language that is the sound:

«oh oh…»

«Vaak kan de cultuur?

wees sterk

remming

(„Deze vervloekte cultuur!“ riep Dubuffet uit) "

(Federico

nullen)

Rotsgrotten daar?

de geest meer verdringen?

al,

kubussen van huizen

ik ben

bruiden van de zee en...

zout…

twintig van zout,

twintig van wie...

ga de zeewind op,

speel met mij…

zee, zeewinden,

twintig van jullie,

twintig van degenen die niet antwoorden ...

kom op, zeewind,

zing met me,

rapporten

God in de huizen en zout, zeewind,

zing met mij in de lampen

zwart,

verwarmt de nacht en mij ook.

Hoeveel geesten zijn dat?

aanmoedigen

alleen s?

dezelfde

en ze spreken van eenvoud,

die alleen in romans voorkomt.

Zeker

liedjes gaan door

de muren met heilige ironieën

en ze spreken, zonder

woorden,

die ene taal dat?

het geluid:

"Oh Oh ..."

Er zijn te veel geesten die

alleen s aanmoedigen?

dezelfde

en ze spreken van eenvoud,

dat bestaat

in hun romans.

Sommige liedjes strelen

de voorhoofden met heilige ironieën

zij spreken, zonder te spreken,

met de enige taal die?

het geluid:

"Oh Oh ..."

"Vaak kan kennis een sterke zijn"

remming

("Deze verdomde kennis" zei Dubuffet) "

(Federico Zeri)

Grotten

in de rots daar,

ze schelden de geesten hier beneden,

kubussen van huizen, zij

zijn

de bruiden van de zee en van...

springen ...

Winden van zout,

wind van wie...

stijgen, wind van de zee,

speel met mij ...

zee, winden van de zee,

winden

van jou,

winden van wie niet antwoordt ...

stijgen, wind van de zee,

zingen met

mezelf,

breng God terug in de huizen, en

stijgen, wind van de zee,

zingen met

ik in de zwarte lampara's,

verwarm de nacht en ik ook.

Hoeveel zijn de

gedachten wie?

alleen zichzelf aanmoedigen

en praten over "eenvoud",

een woord dat

bestaat alleen in hun romances.

Er zijn liedjes die

steek de muren over met

heilige ironieën,

ze praten zonder woorden,

die unieke taal die de

geluid:

"Oh Oh ..."

Te veel zijn de geesten die

alleen aanmoedigen

zich

en praten over "eenvoud",

een woord dat alleen in hun bestaat

romances.

Er zijn liedjes die

streel de geest met heilige ironieën,

zij

praten zonder woorden,

die unieke taal die het geluid is:

"Oh Oh ..."