1916 - Coppelius

16 years old when I went to the war

To fight for a land fit for heroes

God on my side and a gun in my hand

Chasing my days down to zero

And I marched and I fought and I bled and I died

And I never did get any older

But I knew at the time that a year in the line

Was a long enough life for a soldier

We all volunteered and we wrote down our names

And we added two years to our ages

Eager for life and ahead of the game

Ready for history’s pages

And we brawled and we fought and we whored 'til we stood

Ten thousand shoulder to shoulder

A thirst for the hun we were food for the gun

And that’s what you are when you’re soldiers

I heard my friend cry and he sank to his knees

Coughing blood as he screemed for his mother

And I fell by his side and that’s how we died

Clinging like kids to each other

And I lay in the mud, an' the guts and the blood

And I wept as his body grew colder

And I called for my mother and she never came

Though it wasn’t my fault and I wasn’t to blame

The day not half over and tenthousand slain

And now there’s nobody remembers our names

And that’s how it is for a soldier

16 jaar oud toen ik naar de oorlog ging

Om te vechten voor een land dat geschikt is voor helden

God aan mijn zijde en een pistool in mijn hand

Mijn dagen tot nul najagen

En ik marcheerde en ik vocht en ik bloedde en ik stierf

En ik ben nooit ouder geworden

Maar ik wist destijds dat een jaar in de rij

Was een lang genoeg leven voor een soldaat

We hebben ons allemaal vrijwillig aangeboden en we hebben onze namen opgeschreven

En we hebben twee jaar aan onze leeftijden toegevoegd

Levenslustig en vooruitstrevend

Klaar voor de geschiedenispagina's

En we ruzieden en we vochten en we hoerden tot we opstonden

Tienduizend schouder aan schouder

Een dorst naar de hun, we waren voedsel voor het geweer

En dat ben je als je soldaten bent

Ik hoorde mijn vriend huilen en hij zakte op zijn knieën

Bloed hoestend terwijl hij om zijn moeder schreeuwde

En ik viel aan zijn zijde en zo stierven we

Als kinderen aan elkaar vastklampen

En ik lag in de modder, en het lef en het bloed

En ik huilde toen zijn lichaam kouder werd

En ik riep om mijn moeder en ze kwam nooit

Hoewel het niet mijn schuld was en ik niet de schuld had

De dag niet half voorbij en tienduizend gedood

En nu herinnert niemand zich onze namen

En zo is het voor een soldaat