Silver and Dust - COPILOT Music + Sound

Oh early in the morning, 'fore the sun rise

They get outta bed an' open their eyes

With dirty old trousers in browns an' blacks

They pick up their tools and pick up their axe

Say way oh, the dust it blows

Say way oh, the dust it blows

They march down that road, to Stilton’s old mine

Just like their elders, when the wages were fine

But Stilton’s long gone, and so is his grace

Now ain’t no one happy in this miserable place

Say way oh, the silver it glows

Say way oh, the silver it glows

Down underground, it’s dark and it’s cold

They don’t get no breaks, they do as they’re told

The dust crews get down on their hands and knees

To do anything that angry foreman please

Say way oh, the dust it blows

Say way oh, the silver it glows

But the foreman he’s under the Duke’s greedy thumb

Makin' them miners work till they’re numb

They pull out that silver and make that man rich

And come home broken, face black as pitch

Say way oh, the dust it blows

Say way oh, the silver it glows

An' up in that palace, where the greedy Duke hides

there's riches and treasures he ne'er divides

But down in Batista, a dirty wind blows

The stews are thin and there's rags for clothes

Oh the Dust District, she's a terrible place

Put a limp in yer walk, and a scowl on yer face

when the miners come back with pittance for pay

Makes you wonder why the e'en get up the next day

Say way oh, the dust it blows

Say way oh the silver it glows

Say way oh, the dust it blows

Say way oh the silver it glows

Oh vroeg in de ochtend, voordat de zon opkomt

Ze komen uit bed en openen hun ogen

Met vuile oude broeken in bruin en zwart

Ze pakken hun gereedschap en pakken hun bijl

Zeg eens, oh, het stof dat het waait

Zeg eens, oh, het stof dat het waait

Ze marcheren die weg af, naar de oude mijn van Stilton

Net als hun ouderen, toen de lonen goed waren

Maar Stilton is al lang weg, en zijn genade ook

Nu is niemand gelukkig op deze ellendige plek?

Zeg eens, oh, het zilver dat het gloeit

Zeg eens, oh, het zilver dat het gloeit

Onder de grond is het donker en koud

Ze krijgen geen pauze, ze doen wat ze wordt gezegd

De stofploegen gaan op handen en knieën zitten

Om iets te doen die boze voorman alsjeblieft

Zeg eens, oh, het stof dat het waait

Zeg eens, oh, het zilver dat het gloeit

Maar de voorman staat onder de hebzuchtige duim van de hertog

Laat die mijnwerkers werken tot ze verdoofd zijn

Ze halen dat zilver tevoorschijn en maken die man rijk

En kom gebroken thuis, gezicht zo zwart als pek

Zeg eens, oh, het stof dat het waait

Zeg eens, oh, het zilver dat het gloeit

En in dat paleis, waar de hebzuchtige hertog zich verbergt

er zijn rijkdommen en schatten die hij nooit verdeelt

Maar beneden in Batista waait een vuile wind

De stoofschotels zijn dun en er zijn vodden voor kleding

Oh de Dust District, ze is een vreselijke plek

Zet een mank in je wandeling, en een frons op je gezicht

wanneer de mijnwerkers terugkomen met een schijntje voor loon

Je vraagt ​​je af waarom de e'en de volgende dag opstaan

Zeg eens, oh, het stof dat het waait

Zeg weg oh het zilver dat het gloeit

Zeg eens, oh, het stof dat het waait

Zeg weg oh het zilver dat het gloeit